Υποδοχή του Ελληνικού Στρατού στην Πάνορμο της Μικράς Ασίας το 1920

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1l44DveoyeFmG-fyUbvsyND7GtPuCWUipkr2E5NVfm4cpdLTyOmvlTsuaup5Jyoprgx_c_WaZfIvJQsqFkqC0yQGz7HCyGLKjJOeggxoBsiVBMXM2S5ApUBioZL84wnewT-Imo0rkzD5-y9PG9E9pvOPNiMOZuv66uaDwCwI3RuHjxO-HNCjlh8-68os/s719/Screenshot_1465.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="414" data-original-width="719" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1l44DveoyeFmG-fyUbvsyND7GtPuCWUipkr2E5NVfm4cpdLTyOmvlTsuaup5Jyoprgx_c_WaZfIvJQsqFkqC0yQGz7HCyGLKjJOeggxoBsiVBMXM2S5ApUBioZL84wnewT-Imo0rkzD5-y9PG9E9pvOPNiMOZuv66uaDwCwI3RuHjxO-HNCjlh8-68os/w640-h368-rw/Screenshot_1465.png" width="640" /></a></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br />Η υποδοχή του Ελληνικού στρατού στην Πάνορμο της Μικράς Ασίας το 1920 αποτέλεσε μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της ελληνικής παρουσίας στη Μικρά Ασία, κατά την περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Ιστορικό Πλαίσιο</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Συνθήκη των Σεβρών το 1920 όρισε την παραχώρηση εδαφών της Μικράς Ασίας στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, ο Ελληνικός στρατός προχώρησε στην κατάληψη διάφορων περιοχών, συμπεριλαμβανομένης της Πανόρμου, μια πόλη με έντονη ελληνική παρουσία.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Η Άφιξη του Στρατού</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwn9Itf1M9dbICGecwP0S6qBEyfopGIjvKp-m1rdJ7F_YF4DQnfBIjqxrjvfCHjLVRKHG72LkeoOcBj45DHBB-IEj39qLQrdER7CVC-dQaAs3gRkGeMHhDezrSUgP7GlagbB7tVc68XY1irYTZHrIJnLuyP3HqdzJpVMpax6EeUwA_WaZ0rXUkPQ5HLS4/s1568/Screenshot_1464_restored.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1568" data-original-width="1124" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwn9Itf1M9dbICGecwP0S6qBEyfopGIjvKp-m1rdJ7F_YF4DQnfBIjqxrjvfCHjLVRKHG72LkeoOcBj45DHBB-IEj39qLQrdER7CVC-dQaAs3gRkGeMHhDezrSUgP7GlagbB7tVc68XY1irYTZHrIJnLuyP3HqdzJpVMpax6EeUwA_WaZ0rXUkPQ5HLS4/s16000-rw/Screenshot_1464_restored.jpeg" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /><b><br /></b></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η άφιξη του Ελληνικού στρατού στην Πάνορμο χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τον τοπικό ελληνικό πληθυσμό. Οι κάτοικοι της πόλης, που για χρόνια ζούσαν υπό οθωμανική κυριαρχία, έβλεπαν την άφιξη του στρατού ως ελπίδα για την ένωση με την μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Η Υποδοχή</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι σκηνές της υποδοχής ήταν συγκινητικές. Οι κάτοικοι της Πανόρμου βγήκαν στους δρόμους, κρατώντας ελληνικές σημαίες και φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της Ελλάδας. Διοργανώθηκαν γιορτές και τελετές για να τιμήσουν τους στρατιώτες, με τους τοπικούς ιερείς να τελούν δοξολογίες και ευχαριστίες.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Σημασία της Στιγμής</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η υποδοχή του Ελληνικού στρατού στην Πάνορμο ενίσχυσε την ελπίδα και το ηθικό του τοπικού πληθυσμού, επιβεβαιώνοντας την πίστη τους στην ελληνική υποστήριξη. Ωστόσο, αυτή η περίοδος συνοδεύτηκε και από εντάσεις και συγκρούσεις με τις τουρκικές δυνάμεις, που δεν δέχονταν τις αποφάσεις της Συνθήκης των Σεβρών.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η στιγμή αυτή παραμένει χαραγμένη στη συλλογική μνήμη ως σύμβολο της επιθυμίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας για απελευθέρωση και ενσωμάτωση με την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και μια τραγική υπενθύμιση των επερχόμενων γεγονότων που θα οδηγούσαν στην Καταστροφή της Σμύρνης το 1922.</span></p>

Υποδοχή του Ελληνικού Στρατού στην Πάνορμο της Μικράς Ασίας το 1920

Η υποδοχή του Ελληνικού στρατού στην Πάνορμο της Μικράς Ασίας το 1920 αποτέλεσε μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της ελληνικής παρουσίας στ...

Read more »

Γῆν καί ὕδωρ: Συμβολίζει την υποταγή άνευ όρων σε ένα κατακτητή

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBddq51uE1dr8d0sj035-sG_GGuhJWcJSjW63oB3LVM4KhsOtUUgEExxDlLmkjFIul3YhzPpbEKvpbAUQpEobnEA3C9Yry0A-yeew92yysrutqCalnkHTVz4lorWbOV0rTm4ei4UlEGeyrIsp3oQVb_NGCWod9_ymGfjp4WNlqaaDM2-1f5-V_HHFajyA/s1888/sparti1_restored.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="786" data-original-width="1888" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBddq51uE1dr8d0sj035-sG_GGuhJWcJSjW63oB3LVM4KhsOtUUgEExxDlLmkjFIul3YhzPpbEKvpbAUQpEobnEA3C9Yry0A-yeew92yysrutqCalnkHTVz4lorWbOV0rTm4ei4UlEGeyrIsp3oQVb_NGCWod9_ymGfjp4WNlqaaDM2-1f5-V_HHFajyA/w640-h266-rw/sparti1_restored.jpeg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /><div style="text-align: justify;">Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Πέρσες ζητούσαν <b>γῆν καί ὕδωρ</b> απ’ τις πόλεις και τους λαούς που τους παραδίδονταν. Στο τέταρτο βιβλίο, ο Ηρόδοτος αναφέρει για πρώτη φορά τον όρο <b>γη και ύδωρ</b> στην απάντηση του Βασιλιά Ιδαθύρσου των Σκυθών προς τον Βασιλιά Δαρείο.</div></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στο πέμπτο βιβλίο, ο Δαρείος στέλνει αγγελιαφόρους που ζητούν γην και ύδωρ από τον Βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων. Και στο έκτο βιβλίο, στέλνει αγγελιαφόρους σε όλη την Ελλάδα που ζητούν <b><span style="color: #2b00fe;">γην και ύδωρ για τον Βασιλιά.</span></b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η απαίτηση για γην και ύδωρ συμβόλιζε ότι αυτοί που παραδίδονταν στους Πέρσες παραιτούνταν από κάθε δικαίωμα πάνω στη γη τους και στα αγαθά της. Δίνοντας γην και ύδωρ αναγνώριζαν την περσική εξουσία πάνω σε όλα, ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών. Μετά από αυτή την αναγνώριση, ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τις υποχρεώσεις και τα προνόμια των υποτελών.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όταν οι Πέρσες αγγελιαφόροι απαίτησαν από την Σπάρτη και την Αθήνα γη και ύδωρ, οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, και οι Αθηναίοι σε ένα βάραθρο, λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η φράση γη και ύδωρ, ακόμα και στα νέα ελληνικά, συμβολίζει <b><span style="color: #2b00fe;">την υποταγή άνευ όρων σε ένα κατακτητή.</span></b></span></p>

Γῆν καί ὕδωρ: Συμβολίζει την υποταγή άνευ όρων σε ένα κατακτητή

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Πέρσες ζητούσαν γῆν καί ὕδωρ απ’ τις πόλεις και τους λαούς που τους παραδίδονταν. Στο τέταρτο βιβλίο, ο Ηρόδοτος ...

Read more »

Δαίδαλος, ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα

<p style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-weight: 700;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCkVSl45b6lFG98sYOMoLlpRcKakKubOI181wcuC_pyQ5Wmp_kgtAepTqRuyLpYphJKrkllj70lru2vTdwbV5Ju_FtKoZg57dWcW0NRr6oqOHAGYKMzxJp5ynFfQI4Z9nebiPJcClsG7HyReP_lgtwlg_YFB9aPLvHJGcvzB_b6lwuowHmWK5lLm8nFOQ/s2000/IMG_7202_restored.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1356" data-original-width="2000" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCkVSl45b6lFG98sYOMoLlpRcKakKubOI181wcuC_pyQ5Wmp_kgtAepTqRuyLpYphJKrkllj70lru2vTdwbV5Ju_FtKoZg57dWcW0NRr6oqOHAGYKMzxJp5ynFfQI4Z9nebiPJcClsG7HyReP_lgtwlg_YFB9aPLvHJGcvzB_b6lwuowHmWK5lLm8nFOQ/w640-h434-rw/IMG_7202_restored.jpeg" width="640" /></a></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /><div style="text-align: justify;">Ο Δαίδαλος είναι ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα, ένας πραγματικός πολυτεχνίτης και καλλιτέχνης ταυτόχρονα, όπως υποδηλώνει το όνομα Δαίδαλος που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα δαιδάλω = εργάζομαι με τέχνη.</div></span><p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span id="more-871431" style="box-sizing: border-box;"></span></span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline1" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 25px auto; text-align: center; width: 656px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Λαβύρινθος στη μινωική Κρήτη, ο μίτος της Αριάδνης, η ξύλινη αγελάδα της Πασιφάης, το χοροστάσι της Αριάδνης, το ακρόπρωρο των πλοίων της εποχής εκείνης και το πέταγμα με φτερά από κερί ήταν όλα σύμφωνα με τη μυθολογία εφευρέσεις και επινοήσεις του Δαίδαλου.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η καταγωγή του Δαίδαλου</span></span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Για τον Δαίδαλο σώζονται αρκετοί μύθοι και αυτοί καταγράφηκαν για πρώτη φορά από τους Αθηναίους μυθογράφους τον 6ο π.Χ. αιώνα επί Πεισίστρατου. Το μεγαλύτερο μέρος των μύθων για τη ζωή του Δαίδαλου εκτυλίσσεται στην Κρήτη, συνεπώς οι μύθοι που αφορούν τον Δαίδαλο πρέπει να είναι κρητικής καταγωγής.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο μύθος του Δαίδαλου μας παραδίδει ότι γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν απόγονος του Ερεχθέα (=μυθικός επώνυμος ήρωας και βασιλιάς των Αθηνών, ιδρυτής των Παναθηναίων αγώνων). Από σπουδαία γενιά ήταν και η μητέρα του η Αλκίππη (ή Φρασιμήδη ή Ιφηνόη), που κρατούσε από τον Κέκροπα, τον μυθικό ιδρυτή της πόλης των Αθηνών.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή ο Δαίδαλος κατάγεται από τον θεό Ήφαιστο και απ’ αυτόν κληρονόμησε την ικανότητα να μπορεί να κατασκευάζει σχεδόν τα πάντα.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><a href="https://olympiada.files.wordpress.com/2018/01/keimeno_daidalos1.jpg" rel="noopener" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #007dff; pointer-events: auto;" target="_blank"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><img alt="keimeno daidalos1" class="aligncenter size-full wp-image-871432" data-attachment-id="871432" data-comments-opened="1" data-image-caption="" data-image-description="" data-image-meta="{"aperture":"0","credit":"","camera":"","caption":"","created_timestamp":"0","copyright":"","focal_length":"0","iso":"0","shutter_speed":"0","title":"","orientation":"1"}" data-image-title="keimeno_daidalos1" data-large-file="https://olympiada.files.wordpress.com/2018/01/keimeno_daidalos1.jpg?w=250" data-medium-file="https://olympiada.files.wordpress.com/2018/01/keimeno_daidalos1.jpg?w=218" data-orig-file="https://olympiada.files.wordpress.com/2018/01/keimeno_daidalos1.jpg" data-orig-size="250,344" data-permalink="https://olympiada.wordpress.com/2018/01/16/%ce%b4%ce%b1%ce%af%ce%b4%ce%b1%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%86%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%ad%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7-2/keimeno_daidalos1/" decoding="async" sizes="(max-width: 250px) 100vw, 250px" src="https://olympiada.files.wordpress.com/2018/01/keimeno_daidalos1.jpg?w=863" srcset="https://olympiada.files.wordpress.com/2018/01/keimeno_daidalos1.jpg 250w, https://olympiada.files.wordpress.com/2018/01/keimeno_daidalos1.jpg?w=109 109w" style="border: 0px; box-sizing: border-box; clear: both; display: block; height: auto; margin: 6px auto 21px; max-width: 100%; text-align: justify;" title="Δαίδαλος, ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα 6" /></span></a></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο αρχιτέκτονας και γλύπτης Δαίδαλος</span></span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Δαίδαλος σύντομα εξελίχθηκε στον πιο σπουδαίο αρχιτέκτονα και γλύπτη της Αθήνας. Λεγόταν μάλιστα ότι τα αγάλματα που έβγαιναν από το εργαστήριο του Δαίδαλου έμοιαζαν με ζωντανά. Τόσο ζωντανά, που όταν ο Ηρακλής αντίκρισε το άγαλμα ενός άντρα σε θέση μάχης, νόμισε ότι κάποιος του επιτίθεται και ενστικτωδώς αντέδρασε καταστρέφοντας το με το ρόπαλο του. Όταν κατάλαβε ότι είχε καταστρέψει ένα περίτεχνο άγαλμα, που μάλιστα παρίστανε τον ίδιο, αισθάνθηκε μεγάλη ντροπή και ζήτησε συγνώμη από τον Δαίδαλο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Δαίδαλος ήταν ο πρώτος που έδωσε ελεύθερη κίνηση στα μέλη του αγάλματος, απελευθερώνοντας έτσι τα χέρια από το σώμα και ξεχωρίζοντας τα πόδια μεταξύ τους. Επιπλέον έδωσε περισσότερη εκφραστικότητα στο πρόσωπο προσθέτοντας τα χαρακτηριστικά του ματιού (βολβός, κόρη, ίριδα).</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πως ο Δαίδαλος έφτασε στην Κρήτη</span></span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline2" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 25px auto; text-align: center; width: 656px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στο εργαστήριο του Δαίδαλου μαθήτευε ο γιος της αδερφής του Πέρδικας ή Πολυκάστης, ο Τάλως ή Κάλως (είναι διαφορετικός από τον γίγαντα Τάλω, τον φύλακα της Κρήτης). Φαίνεται πως το ταλέντο είχε μοιραστεί απλόχερα στην οικογένεια και ο Τάλως αναδεικνυόταν σε εξαιρετικά ιδιοφυή τεχνίτη.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι φήμες στην Αθήνα έδιναν και έπαιρναν ότι ο ανιψιός θα καταφέρει να ξεπεράσει το θείο του. Ο Δαίδαλος τυφλώθηκε από ζήλια και έβγαλε τον Τάλω από τη μέση γκρεμίζοντάς τον από την Ακρόπολη. Το έγκλημα δεν άργησε να αποκαλυφθεί και ο Δαίδαλος εκδιώχθηκε από την Αθήνα.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η αδερφή του Δαίδαλου αυτοκτόνησε από τον καημό της που έχασε τον μονάκριβο γιο της Τάλω και ο Δαίδαλος τελικά κατέληξε στην Κρήτη.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην Κρήτη ο Δαίδαλος έγινε αμέσως δεκτός γιατί η φήμη του ως εξαιρετικός τεχνίτης είχε προηγηθεί και μάλιστα γίνεται έμπιστος του Μίνωα, του μυθικού βασιλιά της Κνωσού. Ο Μίνωας ανέθετε στο Δαίδαλο όλα τα τεχνικά έργα στο ανάκτορο και έτσι ο μύθος θέλει το Δαίδαλο να είναι ο εφευρέτης σχεδόν σε όλες τις τεχνολογικές καινοτομίες της εποχής.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην Κρήτη ο Δαίδαλος γνώρισε την Ναυκράτη, που δούλευε στην υπηρεσία του Μίνωα και μαζί της αποκτά τον Ίκαρο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τα έργα του Δαίδαλου στην Κρήτη</span></span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το χοροστάσι της Αριάδνης</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Δαίδαλος είναι αυτός που έφτιαξε την πρώτη «πίστα» χορού στην ιστορία για την πριγκίπισσα Αριάδνη, το χοροστάσι της Αριάδνης, που ακόμα και οι θεοί το θαύμασαν.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τα Δαιδάλια</span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline3" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 25px auto; text-align: center; width: 656px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μία άλλη εφεύρεση του Δαίδαλου θεωρείται το ακρόπρωρο του πλοίου. Γι’ αυτό και τα ακρόπρωρα ονομάζονταν και δαιδάλια στην αρχαία Ελλάδα.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η ξύλινη αγελάδα της Πασιφάης</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Μίνωας για να αποδείξει ότι είναι ο πιο ικανός από τα αδέρφια του και να κερδίσει το θρόνο του βασιλιά της Κνωσσού, είχε ζητήσει από το θείο του Ποσειδώνα (το θεό της θάλασσας) να του στείλει ένα σημάδι.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Ποσειδώνας έστειλε έναν πανέμορφο ταύρο που ο Μίνωας όφειλε να θυσιάσει προς τιμή του Ποσειδώνα. Ο Μίνωας όμως δεν ήθελε να σκοτώσει ένα τόσο ξεχωριστό ζώο και με πονηριά θυσίασε άλλο ταύρο στη θέση του. Ο Ποσειδώνας εξοργίστηκε και τιμώρησε το Μίνωα για την ασέβεια του με ένα ασυνήθιστο τρόπο: έκανε τη σύζυγο του Μίνωα, βασίλισσα Πασιφάη, να ερωτευτεί τον ταύρο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η Πασιφάη τρελή από έρωτα για τον ταύρο ζήτησε από το Δαίδαλο να της βρει τον τρόπο για να συνευρεθεί ερωτικά μαζί του χωρίς να κινδυνεύσει η ζωή της.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Δαίδαλος λοιπόν έφτιαξε μια ξύλινη αγελάδα, κούφια στο εσωτερικό της, την έντυσε με το δέρμα μιας αληθινής αγελάδας και την άφησε σε ένα λιβάδι με τη βασίλισσα μέσα της.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο ταύρος ξεγελάστηκε, πλησίασε την αγελάδα, ζευγάρωσε μαζί της και από την αφύσικη αυτή ένωση γεννήθηκε ο Μινώταυρος, ένα τέρας που από τη μέση και πάνω ήταν ταύρος και ο άλλος μισός άνθρωπος.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο λαβύρινθος του Δαίδαλου</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Δαίδαλος κλήθηκε μετά τη γέννηση του Μινώταυρου να βρει ένα τρόπο να κρύψει την ντροπή του Μίνωα για αυτή του την βαριά τιμωρία, δηλαδή να φτιάξει κάτι όπου θα φυλάκιζε τον Μινώταυρο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Δαίδαλος κατασκεύασε τον λαβύρινθο, ένα κτίριο που αποτελείται από στενούς διαδρόμους και πολύπλοκες στροφές, που μπέρδευε τόσο πολύ όποιον έμπαινε μέσα ώστε δεν μπορούσε να βρει την έξοδο.</span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline4" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 25px auto; text-align: center; width: 656px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πού βρίσκεται ο λαβύρινθος δεν έχουμε ιδέα, αν και πολλοί τον ταυτίζουν με το ίδιο το ανάκτορο της Κνωσού. Είναι γεγονός ότι το ανάκτορο της Κνωσού αποτελείται από πάρα πολλούς δωμάτια που συνδέονται μεταξύ τους με στενούς διαδρόμους. Εξάλλου, σύμφωνα με το μύθο, και η Κνωσός κτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Δαίδαλο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Μίτος της Αριάδνης</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">ο Θησέας σκοτώνει το Μινώταυρο</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κάθε 9 χρόνια οι Αθηναίοι έστελναν 7 νέους και 7 νέες στην Κρήτη σαν φόρο αίματος για την άδικη δολοφονία του Ανδρόγεω, γιου του Μίνωα. Οι νέοι και οι νέες ρίχνονταν στον Λαβύρινθο για να τους καταβροχθίσει ο Μινώταυρος.</span></div><p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κάποια χρονιά ένας από τους 7 νέους ήταν ο γιος του βασιλιά της Αθήνας, ο Θησέας. Ρωμαλέος νέος και ωραίος ερωτεύεται με την κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη, που για κανένα λόγο δεν θα άφηνε τον αγαπημένο της να γίνει τροφή του Μινώταυρου. Για μια ακόμη φορά ζητήθηκε η βοήθεια του Δαίδαλου, που έδωσε στην Αριάδνη ένα κουβάρι δυνατή κλωστή, το γνωστό μίτο της Αριάδνης.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Θησέας ακολουθώντας τις οδηγίες του Δαίδαλου έδεσε την άκρη του μίτου στην είσοδο του λαβύρινθου, και προχώρησε ξετυλίγοντας το κουβάρι μέχρι που βρήκε το Μινώταυρο. Αφού τον σκότωσε, ακολούθησε το νήμα και βρήκε το δρόμο προς την έξοδο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Μίνωας φυλακίζει τον Δαίδαλο</span></span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Δαίδαλος δεν είχε κακή πρόθεση όταν βοηθούσε την Πασιφάη και την Αριάδνη, αλλά το αποτέλεσμα ήταν να έρθει σε ρήξη με το Μίνωα. Είναι λογικό ότι ο βασιλιάς δεν ήθελε ούτε η γυναίκα του να βρει τρόπο να ζευγαρώσει με τον ταύρο, ούτε ο Θησέας να μπορέσει να βγει από τον λαβύρινθο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η οργή του ήταν μεγάλη με αποτέλεσμα ο πατέρας Δαίδαλος και ο γιός Ικαρος να φυλακιστούν στον άδειο πια Λαβύρινθο, που ας μη ξεχνάμε, ήταν έργο του ίδιου του Δαίδαλου.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://www.olympia.gr/1589257/viral/daidalos-o-megalyteros-efeyretis-stin-archaia-ellada-3/">πηγη</a><br /></span></p>

Δαίδαλος, ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα

Ο Δαίδαλος είναι ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα, ένας πραγματικός πολυτεχνίτης και καλλιτέχνης ταυτόχρονα, όπως υποδηλώνει το όν...

Read more »

Γιατί έσφαξε τους Εβραίους στην Τριπολιτσά ο Κολοκοτρώνης;

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"></strong></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIdYCRS3I0T7BXj6A3vxfP0DT3tspkAMwl65owCAur-C5URD5zvKlfjOQ5Xq14BQ88XbZkpnnEDJNLAQ6OZ9tFPyxieyFDNBdqG0L7DZQ6jjYJKVmFIcQ796Mq7Kceejgu8ofBpekOh90j5nyk3_6MWzmt-ivN7GhhmSQTU8TKqJIazrs3q34oLuoEXy8/s640/kati-hksere-o-Kolokotrwnhs-sfazontas-evraious_restored.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="428" data-original-width="640" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIdYCRS3I0T7BXj6A3vxfP0DT3tspkAMwl65owCAur-C5URD5zvKlfjOQ5Xq14BQ88XbZkpnnEDJNLAQ6OZ9tFPyxieyFDNBdqG0L7DZQ6jjYJKVmFIcQ796Mq7Kceejgu8ofBpekOh90j5nyk3_6MWzmt-ivN7GhhmSQTU8TKqJIazrs3q34oLuoEXy8/w640-h428-rw/kati-hksere-o-Kolokotrwnhs-sfazontas-evraious_restored.jpeg" width="640" /></a></strong></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><br />Στην Τριπολιτσά ο Κολοκοτρώνης εξολόθρευσε 5.000 Εβραίους</strong><span style="background-color: white; color: #7f7f7f;">!</span></span><p></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι ίδιοι οι Εβραίοι ομολογούν ότι ήσαν πιστοί σύμμαχοι των Οθωμανών και δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι της εξέγερση των Ελλήνων, οι οποίοι φανερά τους μισούσαν.</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όπως γράφει ο Πιερόν, από το 1821 μέχρι το 1831 που ιδρύθηκε το Ελληνικό Κράτος, ο Εβραϊκός Πληθυσμός της Ελλάδος συρρικνώθηκε δραματικά εξ αιτίας των σφαγών και της μετανάστευσεως. Οι Εβραίοι έφευγαν από την Ελλάδα για να μην τους σφάξουν οι Έλληνες! Οι Εβραϊκές Κοινότητες της Θήβας, της Ναυπάκτου και της Πάτρας εξαλείφθηκαν παντελώς από τους επαναστατημένους Έλληνες.</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όταν τον Σεπτέμβριο του 1821 οι Έλληνες κατέλαβαν την Τριπολιτσά, ο Κολοκοτρώνης και τα παλληκάρια του έσφαξαν 5.000 Εβραίους! Ο Πιερόν καταφεύγει στον μεγάλο Γάλλο περιηγητή Πουκεβίλ για να μας δώσει μια εικόνα της σφαγής: Οι χριστιανοί σφάζανε μέχρι και τα ζώα των Εβραίων! Γράφει ο αυτόπτης μάρτυς Μαξίμ Ρεμπό: "Συχνά ένας Έλληνας που πάει να μαχαιρώσει έναν Μουσουλμάνο, τον παρατάει για να σκοτώσει έναν Εβραίο. Οι Ισραηλίτες της Τριπολιτσάς θανατώθηκαν όλοι, οι περισσότεροι από αυτούς στην πυρά, εξαιτίας του μεγάλου μίσους που έτρεφαν γι' αυτούς οι Έλληνες, μετά τις φρικαλεότητες που είχαν διαπράξει οι Εβραίοι της Κωνσταντινούπολης εναντίον των Χριστιανών της Πόλης και πάνω στο σώμα του Πατριάρχη Γρηγορίου"!</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Φάτε Ελληνες το κρέας των δεσποτάδων σας...</span></span></b></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Έχει σημασία πώς εξηγούν οι ίδιοι οι Εβραίοι τον φοβερό Αντισημιτισμό που έδιεξαν οι <em style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;">Έλληνες το 1821</em>. Κατ'αρχάς υπήρχε το παραδοσιακό Χριστιανικό μίσος απέναντι στον "θεοκτόνο" Λαό των Εβραίων που σταύρωσε τον Χριστό. Το μίσος αυτό ενισχύθηκε από μια σειρά ανθελληνικών ενεργειών του περιουσίου Λαού: Στην Κορώνη οι Εβραίοι βασάνισαν μέχρι θανάτου τον επίσκοπο Γρηγόριο, που είχαν πιάσει όμηρο, πετούσαν τα κομμάτια και φώναζαν στους Έλληνες να φάνε κρέας! Λίγο μετά οι Εβραίοι έκαναν το ίδιο με τον διάκονο του δεσπότη και έναν παπά: Τους πέταξαν κι αυτούς από το κάστρο.</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όταν οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον του Ναυπλίου, οι Εβραίοι βασάνισαν έναν Έλληνα μαχητή που μια οβίδα κανονιού του είχε σπάσει το πόδι. Οι Έλληνες έτρεφαν μίσος προς τους Εβραίους, διότι ενώ αυτοί πολεμούσαν για την Λευτεριά τους, οι Εβραίοι πολεμούσαν για να προωθήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα.</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπενθυμίζω ότι όλα τα παραπάνω τα γράφουν στα βιβλία τους που μνημονεύσαμε στην αρχή, οι δύο κορυφαίοι Εβραίοι ιστορικοί Μερνάρ Πιερόν και Μαρκ Μαζάουερ. Βεβαίως, επιχειρούν να δικαιολογήσουν την συνεργασία των Εβραίων με τους Τούρκους μέσω του Ταλμούδ, που τους πρόσταζε ότι ο Νόμος του Κράτους είναι και ο δικός σας Νόμος!</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Λόγω των Εβραίων απέτυχε η επανάσταση στην Μακεδονία!</span></span></b></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ωστόσο, το πιο συγκλονιστικό στοιχείο που ομολογούν οι ίδοι οι Εβραίοι αλλά ουδέποτε θα καταγράψει στο βιβλίο Ιστορίας της Έκτης Δημοτικού η Μαρία Ρεπούση είναι άλλο: Τόσο ο Μαζάουερ όσο και ο Πιερόν (σελ 32-34) αποδέχονται ότι η ελληνική Επανάσταση στην Μακεδονία απέτυχε εξ αιτίας των Εβραίων! Οι τούρκοι, οι Εβραίοι και οι Λεβαντίνοι της Θεσσαλονίκης συμμάχησαν και κατέστειλαν την εξέγερση των Χριστιανών σε όλη την Βόρειο Ελλάδα. Σαρανταδύο ελληνικά χωριά κάηκαν, όλοι σχεδόν οι άνδρες εσφάγησαν και τα γυναικόπεδα φυλακίστηκαν. Ακόμη και ο Εβραιόφιλος Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ παραδέχεται ότι "στα γεγονότα αυτά συνέδραμαν εξαιρετικώς οι Εβραίοι"</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μετά από όλα αυτά ήταν φυσικό οι Έλληνες της Μακεδονίας να στραφούν με μίσος εναντίον των Εβραίων, τους οποίους σε λίγο έπαψαν να προστατεύουν και οι Οθωμανικές Αρχές. Σύμφωνα με την λαϊκή δοξασία, οι Εβραίοι εθεωρούντο πλούσιοι και οι Έλληνες τους συνελάμβαναν για να ζητήσουν λύτρα. Όταν αυτά δεν καταβάλλονται, τους ξυλοκοπούν και τουςλιθοβολούν μέχρι θανάτου. Όταν το 1825 ο Ιμπραήμ ήλθε στην Ελλάδα και άρχισε να σπέρνει τον τρόμο, οι Εβραίοι ανάσαναν. Όταν έπεσε το 1826 το Μεσολόγγι, οι Εβραίοι πανηγύριζαν!</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Δεν μας παίρνει ο χώρος να καταγράψουμε όλη την κόντρα Ελλήνων και Εβραίων κατά την <strong style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;">Επανάσταση του 1821</strong>. Θα αναφέρουμε μόνο τον ύπουλο ρόλο των Εβραίων χρηματιστών του Λονδίνου στα δάνεια που συνήψε το 1824 με την Αγγλία το υπο σύστασιν ελληνικό Κράτος (σελ. 34 του βιβλίου του Πιερόν)</span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κοντολογίς: Ό,τι και να λένε η Ρεπούση, ο Λιάκος, Γιαννουλόπουλος και ο Αλαβάνος, έλληνες και εβραίοι μισούνται θανάσιμα εδώ και 22 αιώνες τουλάχιστον. Ο ρόλος των Εβραίων κατά την Επανάσταση του 1821 ήταν βαθύτατα ανθελληνικός και δικαίως ο Κολοκοτρώνης τους κατέσφαξε τον Σεπτέμβρη του 1821 στην Τριπολιτσά. Αυτό το παραδέχονται οι ίδιοι οι Εβραίοι ιστορικοί, αλλά το αρνούνται οι Έλληνες που γράφουν τα σημερινά σχολικά βιβλία Ιστορίας.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a name="more" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"></a><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></span></span></p><p style="background: 0px 0px white; border: 0px; color: #5e5e5e; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γι αυτό και το 1821 έχει περιοριστεί σε δύο-τρεις σελίδες στα σχολικά βιβλία Ιστορίας. Τα παιδιά δεν πρέπει ούτε να υποψιαστούν το προαιώνιο μίσος μεταξύ Εβραίων και Ελλήνων, για να μην γίνουν Εθνικιστές και ενοχληθεί το Διεθνές Εβραϊκό Λόμπυ που χρηματοδοτεί την έκδοση των σχολικών μας βιβλίων εδώ και λίγα χρόνια.</span></span></p>

Γιατί έσφαξε τους Εβραίους στην Τριπολιτσά ο Κολοκοτρώνης;

Στην Τριπολιτσά ο Κολοκοτρώνης εξολόθρευσε 5.000 Εβραίους ! Οι ίδιοι οι Εβραίοι ομολογούν ότι ήσαν πιστοί σύμμαχοι των Οθωμανών και δεν είδα...

Read more »

Η χρήση της Φάλαγγας στην προκλασσική εποχή

<p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></strong></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg32u86McJBohGUV9cpsgKswpnD-kf31Hd1Wn2qahnas0Rn8HIIm-ZKXkMi-cxskg2vmQL5dateYBXhOofdCnnn1E4kTQiucxtXe4-gf8ojCRZlhZojsnnFPALpX2wsV0JzgNnfg4X3bkdNqn27O7eSdlqY_L_UrvlBf26loj9O-oySXQzZjeafW_4CMC4/s720/03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="444" data-original-width="720" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg32u86McJBohGUV9cpsgKswpnD-kf31Hd1Wn2qahnas0Rn8HIIm-ZKXkMi-cxskg2vmQL5dateYBXhOofdCnnn1E4kTQiucxtXe4-gf8ojCRZlhZojsnnFPALpX2wsV0JzgNnfg4X3bkdNqn27O7eSdlqY_L_UrvlBf26loj9O-oySXQzZjeafW_4CMC4/w640-h394-rw/03.jpg" width="640" /></a></span></strong></div><strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br />Η χρήση της Φάλαγγας στην προκλασσική εποχή</span></strong><p></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στο παρóν άρθρο θα δούμε ένα θέμα ιστορικού ενδιαφέροντος, που κατά την άποψη μου εχει διαστρεβλωθεί πλήρως. Όχι, πιστεύω, ευθέως σκόπιμα, αλλά λόγω της λειτουργίας του φαύλου κύκλου έρευνας, ερμηνείας αποδείξεων και κατευθύνσεων που εκ των προτέρων ακολουθείται αναγκαστικά για διαφόρους λόγους, πλήν όμως δεν οδηγεί πουθενά.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κυρίως όμως, και αυτό είναι το σπουδαιότερο, πολλές φορές η διαχείρηση των στοιχείων γίνεται από ανθρώπους ειδικούς σε κάποιες επιστήμες,οι οποίοι πολλάκις όμως δεν πληρούν τις προυποθέσεις ικανότητος για κρίση, ειδικών, θεμάτων και στην περίπτωση μας θεμάτων πολεμικής υφής. Εννοείται φυσικά ότι αυτό δεν ειναι γενικός αφορισμός. Ας θυμηθούμε όμως τις αμέτρητες επίσημες επαναανακαλύψεις και επαναπροσδιορισμούς, σε υψίστης σημασίας ιστορικά και αρχαιολογικά θέματα στον αιώνα μας και πόσες φορές υιοθετήθησαν από την επίσημη επιστήμη θέσεις που απερρίπτοντο πριν, μετα βδελυγμίας.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η πιο συνηθισμένη πηγή αντλήσεως πληροφοριών περί του τρόπου πολέμου στην <em style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Αρχαία Ελλάδα</em>, είναι φυσικά η <strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Αρχαία Ελληνική Γραμματεία</strong>. Η κατά συνθήκην έναρξις, διότι υπάρχουν προιστορικά, παμπάλαια κείμενα, της αρχαίας γραμματείας, είναι τα δύο ανυπέρβλητα έπη της Ιλιάδας και της Οδύσειας που καθιερώθηκαν ως έργα του Ομήρου.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μέγα μέρος αυτών των αριστουργημάτων (15.000 στίχοι!) αφορά σφοδρότατες μάχες μεταξύ Ελλήνων και Τρωών (αδελφών φύλλων). Έτσι πληροφορούμεθα και κατανοούμε πολλά για τον τρόπο πολέμου των προγόνων μας καθώς και την στάση τους γενικότερα απέναντι στο φαινόμενο του πολέμου αλλά και τον θάνατο, ως το μέγιστο κομβικό σημείο (Προσοχή, δεν το ονομάζω τέλος).</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αναγκαστικά έτσι επηρεαζόμενη, από την οπτική του Ομήρου ο οποίος αντιλαμβανόταν την μάχη ως αναμέτρηση μεταξύ εξεχόντων προσώπων, η κυριαρχούσα άποψη δέχεται την απουσία της Φάλαγγος κατά τους χρόνους εκείνους. Η Φάλαγξ ως ευφιής λειτουργικός σχηματισμός οπλιτών ήταν κυριολεκτικά πολλαπλασιαστής ισχύος υπό όλες τις έννοιες.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Καθιερώθηκε στην επιστήμη της Ιστορίας, ως εμφανιζομένη στους κλασσικούς χρόνους και μετέπειτα. Κανείς ιστορικός ή αναλυτής δεν θεώρησε λογικό ή σκόπιμο να συνδέσει τη Φάλαγγα με την Ομηρική εποποιία, για πολλούς «τεχνικούς» λόγους. Αυτό κατά τη γνώμη μου δεν συνάδει με μία απλή, πλην όμως ενδελεχή ανάλυση καθώς επίσης και με εποπτική αντίληψη διαφόρων παραμέτρων που οδηγούν στην αλήθεια.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Καταρχάς υπάρχει η ασάφεια της χρονολογήσεως των ομηρικών επών (Μάλλον κατά το δεύτερο μισό του ογδόου π.Χ. αιώνα, αν και νεότατες έρευνες τοποθετούν τα Έπη πολλούς αιώνες ενωρίτερα.)Επίσης λόγω της αρχαιολογικής βεβαιώσεως, οτι η ανώτερη θωράκιση του οπλίτη γινόταν φανερή, στην κυρίως Ελλάδα κατά τους κλασσικούς χρόνους, γίνεται ταυτοχρόνως και μία ταύτισις τακτικών μάχης, διαφορετικών μεταξύ τους εποχών, μέσω συγκρίσεως της αμυντικής θωρακίσεως. Αυτό κατα τη γνώμη μου παρουσιάζει υπερβολικά πολλές αδυναμίες διότι δεν εμπίπτει σε επιστημονικές διαδικασίες.Είναι τουλάχιστον αυθαίρετη συλλογιστική.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η Αρχαιολογική έρευνα συνήθως, για τις παλαιότερες εποχές, βουτά σε μιά θάλασσα αοριστίας προσπαθώντας να ανακαλύψει,συγκεντρώνει και ομαδοποιήσει τα διάφορα στοιχεία.)Συνήθως όμως ακολουθεί προσχεδιασμένη πορεία αξιολογήσεως για λόγους που δεν άπτονται συνήθως επιστημονικής δεοντολογίας</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι αναφορές του Όμήρου προφανώς εστιάζουν στον ηρωικό τρόπο ζείν και μάχεσθαι των πρωταγωνιστών του και δεν αναφέρουν επαρκώς τακτικές μάχης.Τουλάχιστον οχι με τέτοιον τρόπο ώστε να βοηθηθούμε να κατανοήσουμε νοητικά αντικείμενα, συνδεόμενα με στρατιωτικές πρακτικές, που σήμερα μας είναι άγνωστα.Βέβαια δεν μπορούμε να οικτίρουμε τον προπάππο ποιητή για το οτι δημουργούσε υψηλή ποίηση αναφέροντας αυτά που νομιζε ως σημαντικά και μάλιστα με τις δικές του αισθητικές,φιλοσοφικές και οντολογικές προτεραιότητες</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στον Όμηρο παρατηρούμε στοιχεία Μυκηναϊκά, προγενέστερα κατά 5 έως 7 αιώνες, αναμεμιγμένα με στοιχεία του απωτάτου παρελθόντος, καθώς και στοιχεία της επίσημης (υποτιθέμενης) εποχής του Ομήρου δηλαδή του Ογδόου π.Χ. αιώνος.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ας μην ξεχνούμε ότι η <strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Ρωμαική φάλαγξ</strong> εμφανίστηκε σε παλαιότατες εποχές. Καταγράφεται επίσημα στον έκτο π.χ αιώνα. Άρα ήταν γενικώτερο φαινόμενο του δυτικού και ευθέως ελληνογενούς κόσμου η στρατιωτική αυτή τεχνική και υπόκειτο σε όλες τις παραμέτρους αναπτύξεως.Η Ρώμη ακολουθούσε όπως γνωρίζουμε σε όλα τα θέματα με μεγάλη διαφορά αρα δεν μπορεί να ήταν ταυτόχρονη της μητροπολιτικής Ελλάδος. Γίνεται κατανοητή, είμαι σίγουρος, η προύπαρξις της φάλαγγος στην Ελλάδα και δια της συλλογιστικής αυτής.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην Ιλιάδα εάν εστιάσουμε σε αυτό που ψάχνουμε, δηλαδή στις μάχες υπο σχηματισμούς, παρατηρούμε αναπάντεχα οτι είναι πολύ συχνό φαινόμενο, ο τρόπος αυτός μάχης. Οι ομαδοποιήσεις των οπλιτών σε συγκεκριμένες στιγμές δείχνουν τεχνική δεινότητα. Δεινότητα σημαίνει φυσικά εκπαίδευση και πλήρη ενσωμάτωση των τεχνικών αυτών στις γενικώτερες τακτικές μάχης ενός στρατού. Με απλά λόγια οι άνδρες αυτοί είναι σίγουρο ότι χρησιμοποιούσαν τακτικές ανάλογες της Φάλαγγας, ίσως σε μικρότερους σχηματισμούς.</span></p><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><img alt="" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgifQpONCQBPHa7OYUfaIKRM1EJDJbjHONjN56k4ZT4yK6P8aexUS5mWdZZgSM4zvfI5u8oujCb1FYYG0_xdo49qRMsk4yoXopAWGY44rVki5zo3rwvtrTAfvFlPfOnhOLYA_MTJBR9ClpP/s560-rw/H-xrhsh-ths-Falaggas-sthn-proklassikh-epoxh-1.png" style="border: none; max-width: 100%; outline: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;" title="Η χρήση της Φάλαγγας στην προκλασσική εποχή" width="560" /></span></div><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το ότι ο Όμηρος δεν ονομάζει τους σχηματισμούς αυτούς <strong style="outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;">Φάλαγγα</strong> ή μικρή Φάλαγγα ή κάτι παρόμοιο δεν σημαίνει αυτομάτως οτι η Φάλαγξ δεν υπήρχε. Αντιθέτως μια προσεκτικότερη ανάλυσις μας βοηθά να βεβαιωθούμε απο τον τρόπο ακριβώς που δρούσαν οι μαχητές της εποχής εκείνης, σχηματίζοντας ομάδες και υποομάδες σε συγκεκριμένες στιγμές κατα την εξέλιξη της μάχης, ότι η έννοια της Φάλαγγος τους ήταν γνωστή.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πρέπει να γίνει σαφές ότι η χρήσις της Φάλλαγγος είναι ένα θέμα προς έρευνα πραγματικά θαυμάσιο. Ο Όμηρος μας παραδίδει ένα τεράστιο έργο με πολλές διακυμάνσεις, άπειρες κατευθύνσεις και ερμηνευτικές προσεγγίσεις.Το πως επιζητεί ο ίδιος να παρουσιάσει ότι νομίζει άξιο λόγου κατά περίπτωση, περιπλέκει για εμάς τα πράγματα. Εκκινούμε δε από κάποια κομβικά σημεία αναγκαστικώς.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αναφερόμενοι γενικώτερα σε όλων των ειδών τις εξελίξεις μαχών που έγινε χρήσις της φάλαγγος πρέπει να διευκρινήσουμε: Λογικά η εναρξις της μάχης σηματοδοτούσε την προέλαση της φάλαγγος εναντίον της εχθρικής παρατάξεως. Σε κάποια στιγμή,για διαφόρους λόγους,κυρίως λόγω της σφοδρής συγκρούσεως διεσπάτο η συνοχή και κατόπιν παρελεύσεως σταδίων προοδευτικής αποσυγκροτήσεως,οι οπλίτες έφθαναν πια στό σημείο των προσωπικών συγκρούσεων.Βεβαίως για να είμαστε ακριβείς, η εικόνα της μονομαχίας δεν ανταποκρίνεται στην αληθεια.Μαλλον η φρικτή εικόνα της σφαγής θα ταίριαζε πλήρως.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μέσα στην κρίση της μάχης κάθε οπλίτης άρπαζε κυριολεκτικά την παραμικρή ευκαιρία κενού, η την στιγμιαία απουσία εχθρικής κινήσεως εναντίον του,για να εξοντώσει όποιον μπορούσε,να κατακρεουργήσει οποιον εφθανε, ανεξαρτήτως αν ο εχθρός βρισκόταν πρόσωπο με πρόσωπο η με γυρισμένα τα νώτα.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εκεί λοιπόν εκμηδενιζόταν η τάξις,η συνεργασία,η συνοχή,η Φαλαγξ.Εκεί άρχιζε απλά το χάος,που συνδέεται με οργή, ορμόνες, φόβο, πόνο, ανδρεία, επιμονή αλλά και Τύχη. Έτσι λοιπόν, ειναι θέμα ερμηνείας απο εμάς στην σημερινή εποχή, το πως θα καθορίσουμε τα τμήματα της μάχης και πως θα τα ονομάσουμε.Υπο μια οπτική γωνία, εναπόκειται μόνον στήν δική μας θέληση να συνδέσουμε επιτυχώς η οχι την Φάλαγγα, ως έννοια, με συγκεκριμένες ιστορικές, η προιστορικές εποχές.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η Φάλαγξ δεν ήταν αναγκαστικά σχηματισμός συγκεκριμένου βάθους σειρών και αριθμού οπλιτών όπως έχουμε γνωρίσει απο μάχες που έμειναν γνωστές στην Ιστορία. Με αυτο εννοώ οτι η γνώση μας περί του σχηματισμού αυτού προέρχεται πρωτίστως, απο περιγραφές χρήσεως του σε διάφορες εποχές και με συγκεκριμένους στόχους δηλαδή την νίκη σε ακριβές στρατηγικό περριβάλλον, χώρο. Ποτέ δεν καλύπτεται ιστορικά και στο συνολό της η κάθε πτυχή αναπτύξεως, ενός τακτικού σχηματισμού, που θα μας βοηθούσε να κατανοήσουμε πλήρως όλα τα επι μέρους περιγραφικά στοιχεία.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ένα λαμπρό παράδειγμα στρατιωτικού αλλά και φιλολογικού χαρακτήρα ειναι αυτό της αρχαίας Σπάρτης.Η ικανότης των οπλιτών της να κινούνται σε σχηματισμούς, που άλλαζαν απίστευτα γρήγορα ήταν θρυλική σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Χρησιμοποιώντας αυτο το στοιχείο πειραιτέρω και μεταθέτοντας τη Σπαρτιατική αυτή ικανότητα σε άλλες εποχές κατανοούμε πλήρως οτι αυτό που στον Όμηρο βλέπουμε ως συσσωμάτωση οπλιτών για να αντιμετωπίσουν κάποιον εχθρό ήρωα είναι ακριβώς τακτικές Φάλαγγος σε μικρότερα μεγέθη.Κατάλληλα για συγκεκριμένο περιβάλλον που συνταιριάζει μάλιστα με την ποιητική έφεση του ποιητού. Είναι υποθέτω περιπλοκότερες και μεγαλυτέρου βαθμού δυσκολίας σε σχέση με την γνωστή συμπαγή, δεδομένη Φάλαγγα.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο λόγος που το υποστηρίζω αυτό είναι οτι, βάσει των περιγραφών του Ομήρου, εγένοντο κατά την διάρκεια των μαχών υπερβολικά ταχείες αλλαγές δομών,συμπυκνώσεις, μεταβολές σχηματισμών αναλόγως των αναγκών.Ολα αυτά ομως, προυποθέτουν αντίληψη σχηματισμών,και φυσικά, πλήρη γνώση των δυνατοτήτων τους.Αυτο βεβαιώνει κατά την γνώμη μου, την ύπαρξη σημαντικά υψηλοτέρου μαχητικού επιπέδου απο αυτό που νομίζαμε για τις Αρχα’ι’κές εποχές,όπου εως τώρα εμεταφέροντο και περιορίζοντο τα πάντα, σε μονομαχίες μεταξύ ηρώων η σε άτακτες συγκρουσεις μικρών η μεγάλων ομάδων ελάχιστα οργανωμένων βάσει στρατιωτικής επιστήμης.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τα κύρια σημεία που αφορούν στο χρονικό προσδιορισμό της Φάλαγγος, δεν ειναι ακριβείς αρχαιολογικές αναφορές, αλλά πιθανολογήσεις, και αφορούν σε δευτερεύοντα στοιχεία μη συνδεόμενα άμμεσα με διαδικασίες χρονολογήσεως. Επικεντρώνουν κυρίως στην αντιδιαστολή μεταξύ της συμπεριφοράς των οπλιτών, τα ψυχικά τους ερίσματα, την πολιτική τους τοποθέτηση, την χρήση της πολεμικής ορμής κτλ. Έτσι στην θεωρητική (Κατ' εμέ εντελώς υποθετικά) πλευρά της αρχα'ι'κής εποχής, τοποθετείται το ατομικό ανδραγάθημα, η προσωπική έξαρσις, η επίδειξις ευγενείας, το πολεμικό μένος (μανία), η μαχητική λύσσα, η ατομική εποποιία, η ιπποτική εθιμοτυπία, η αριστοκρατική ηθική.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην αντίπερα όχθη της Κλασσικής (Κατ' ευφημισμόν μάλλον) εποχής, αντιπαρατίθεται ο νεωτερισμός της αμυντικής θωρακίσεως, οι ηθικές αξίες της αυτοκυριαρχίας, της τάξεως, της σωφροσύνης της πλήρους εγκρατείας, της πυκνής τάξεως, της αθροίσεως δυνάμεων, της αδήριτης συνοχής της Φάλαγγος, της τέχνης του πολλαπλασιασμού της ατομικής αξίας.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γίνεται επίσης πιθανώς σκόπιμα, μία αντιπαράθεσις, μεταξύ της υποτιθέμενης κατοχής τίτλων και πλούτου απο τους αρχα'ι'κούς μονομάχους,σε αντίθεση με την «κοινή» καταγωγή των οπλιτών της Φάλαγγος και την συνήθη απουσία ανώτερου πλούτου. Πέραν της απλής λογικής που με τη βοήθειά της κατανοούμε οτι τα παραπάνω είναι υπεραπλουστεύσεις και μάλλον ταιριάζουν σε ιδεολογήματα των δικών μας χρόνων, παρά των αρχαίων εποχών, αναδύεται ξανά το αιώνιο παράδειγμα που καταλύει όλες τις σαθρές θεωρίες.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αυτό της Σπάρτης που ειναι κυριολεκτικά η πολυπλοκότερη, ευφιέστερη και πλέον παράξενη μίξις συστημάτων, πολιτισμού, πολέμου, πολιτικής και ανθρώπινης δραστηριότητας επι παντός επιστητού. Η Αρχαία Σπάρτη είναι κυριολεκτικά ο καταλύτης-διαλύτης όλων των θεωριών του αιώνα μας που προσπαθούν να προσαρμόσουν κάθε ανθρώπινη έκφραση και δραστηριότητα σε δεδομένα,ρηχά, ιδεολογήματα.</span></p><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><img alt="" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxGjpiqZvh7lNnWX5q913mbTHVntL0UIUyZP90xjMkLp2EQjWXDE_3LlO2uLFqgQAIIVKO3r99y-LOsG15ZNdrH2r22lf8ggqF4u9XnYh6k5bWcV2AdczlNVN8k7U0JwY9sdbHOr7Mf_pf/s560-rw/Makedoniki-falagga.jpg" style="border: none; max-width: 100%; outline: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease 0s;" title="Η χρήση της Φάλαγγας στην προκλασσική εποχή" width="560" /></span></div><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το τεχνικώτερο στοιχείο, για την χρονική τοποθέτηση της εμφανίσεως της Φάλαγγος, έγκειται στήν χρήση της «αντιλαβής», δηλαδή της δεύτερης εσωτερικής λαβής της ασπίδας, η οποία εξασφάλιζε το καλύτερο κράτημά της. Εξυπακούεται ότι η Φάλαγγα, για να διατηρήσει την συνοχή της λόγω των τεράστιων πιέσεων σε όλες τις πλευρές της, χρειαζόταν τέλεια χρήση των ασπίδων και μέγα μέρος της δυνατότητος αυτής εναπόκειτο στην χρήση του εργαλείου που προσέδιδε σταθερότητα δηλαδή της αντιλαβής. Εκεί βασίζονται οι περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζοντας οτι σε παλαιότερα, του 8ου π.Χ. αιώνα, μνημεία δεν πιστοποιείται η ύπαρξις της αντιλαβής. Αντιλέγω:</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">α) Οι χρονολογήσεις με νεότερα μέσα(αντι μόνον του Άνθρακα 14) δίνουν αρκετά διαφορετικά αποτελέσματα που εντάσονται σε μεγάλο εύρος χρόνου. Άρα δέν γνωρίζουμε με ακρίβεια σχεδόν τίποτα. Ο 8ος αιώνας μπορεί να είναι 12ος κι ο 9ος, 3ος</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">β) Δεν είμαστε βέβαιοι εάν το μνημείο (Αγγείο, άγαλμα,ψηφιδωτό) φιλοτεχνήθηκε απο γνώστη ή μιμιτή, αν προοριζόταν για ανθρώπους-ομάδες που απαιτούσαν την ακρίβεια και την λεπτομέρια ή αν απευθυνόταν σε αδαείς ανθρώπους που δεν τους ενδιέφερε η λεπτομέρεια. Θα μπορούσαν να είναι παιχνίδια για παιδιά(μεταλλικά στρατιωτάκια κτλ.) ή για παράδειγμα αγαλματίδια κάποιου «φτηνού» εργαστηρίου για εξαγωγή εκτός Ελλάδος (Όπως πιστοποιήθηκε για πολλά αρχαιολογικά κειμήλια που θεωρήθηκαν πρότυπα και αργότερα μειώθηκε στο ελάχιστο, η αρχαιολογική αξία τους)</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γενικώς δηλαδή κανείς δεν είναι σίγουρος αν πρέπει να εκλάβει ένα εύρημα ως πολύτιμο δημιούργημα που περιγράφει επακριβώς πρότυπα, ή πρόκειται για κάποιο χονδροειδές εύρημα που μπερδεύει, αποπροσανατολίζει και τοποθετεί λάθος τις ερευνητικές συντεταγμένες μας</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ας αναλογισθούμε επίσης μέσα απο τον πλούτο των Ομηρικών περιγραφών, την δεινότητα των εκστρατευσάντων Αχαιών, δηλαδή Ελλήνων, σε θέματα επιμελητείας δηλαδή ανεφοδιασμού,μεταφορών κλπ σε τόσο άγνωστες,μακρινές,και ελεγχόμενες απο εχθρούς περιοχές.Αυτο σημαίνει αντίληψη χωροχρονικών μεγεθών και συμπλόκων άλλων μεγεθών που κατά την διάρκεια μιάς τόσο ταχέως εξελισσομένης μορφής επιχειρήσεως, δηλαδή μιας εκστρατείας, επολλαπλασιάζοντο ανεξέλεγκτα δημιουργώντας ατελείωτα προβλήματα όπου ανώτερες μόνον διάνοιες εδύναντο να επιλύσουν.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τέλος δεν νοείται πολιτισμός με τόσο υψηλό γλωσσικό επίπεδο να μην είχε αντιληφθεί την αναγκαιότητα και χρησιμότητα της Φάλαγγος. Η μαθηματική δομή της Ομηρικής Ελληνικής γλώσσας(Με τα 160.000.000 εώς τώρα μόνον ευρεθέντα λήμματα) αντικατόπτριζε πεντακάθαρα έναν λαό, που η διάνοιά του απλωνόταν στο σύμπαν.</span></p><p><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a name="more" style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; transition: all 0.3s ease 0s;"></a><span style="background-color: white; color: #5e5e5e;"></span></span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η γλώσσα και η Φάλαγξ διαπερνώνται απο κοινά πράγματα όπως τάξις, δομή, διαστρωμάτωσις, αλληλουχία, αλληλεπικάλυψις, συμβατότης, αναδίπλωσις, συνεργιστικότης και εκατομμύρια άλλες. Με απλά λόγια είναι το λιγότερο ανόητο να θεωρούμε τους δημιουργούς και χειριστές της Ομηρικής Ελληνικής Γλώσσας ως ικανούς να διαχειρίζονται το πολυπλοκότατο αυτο γλωσσικό σύστημα και να μην αντιλαμβάνονται την έννοια της τάξεως και δομήσεως των πολεμιστών στη μάχη, δηλαδή την ύπαρξη και αξία της Φάλαγγας.</span></p><p style="background-color: white; color: #5e5e5e; outline: 0px; text-align: justify; transition: all 0.3s ease 0s;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://arxaia-ellinika.blogspot.com/2013/03/H-xrhsh-ths-Falaggas-sthn-proklassikh-epoxh.html">πηγη</a><br /></span></p>

Η χρήση της Φάλαγγας στην προκλασσική εποχή

Η χρήση της Φάλαγγας στην προκλασσική εποχή Στο παρóν άρθρο θα δούμε ένα θέμα ιστορικού ενδιαφέροντος, που κατά την άποψη μου εχει διαστρεβλ...

Read more »