“Οργή του Θεού”… Η Μοσάντ δεν ξεχνά και εκδικείται ως και 25 χρόνια μετά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://2.bp.blogspot.com/-d9OFG-sJ_gU/XNhtbCgstCI/AAAAAAAAQlk/1qxsAvoj98M5UX5G2Elv4kpRm5N-VVY4QCLcBGAs/s1600/Mossad.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1600" height="250" loading="lazy" src="https://2.bp.blogspot.com/-d9OFG-sJ_gU/XNhtbCgstCI/AAAAAAAAQlk/1qxsAvoj98M5UX5G2Elv4kpRm5N-VVY4QCLcBGAs/s400-rw/Mossad.png" width="700" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 <b>Παλαιστίνιοι τρομοκράτες</b> επιτέθηκαν στην ολυμπιακή ομάδα του Ισραήλ στο Μόναχο και σκότωσαν 11 μέλη της. Φυσικά θα έπρεπε να είναι κανείς αφελής για να πιστέψει ότι οι Ισραηλινοί θα άφηναν αναπάντητη μια τέτοια πρόκληση.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Δύο ημέρες μετά την σφαγή η πρωθυπουργός του Ισραήλ Γκόλντα Μέιρ συγκρότησε την Επιτροπή Χ με σκοπό την σχεδίαση της ισραηλινής απάντησης. Η επιτροπή στην οποία συμμετείχαν ο υπουργός Άμυνας Μοσέ Νταγιάν, ο σύμβουλος σε θέματα τρομοκρατίας Ααρόν Γιαρίβ και ο αρχηγός της Μοσάντ Ζβι Ζμίρ, ανέλαβαν την οργάνωση της επιχείρησης που έλαβε την κωδική ονομασία «<b>Οργή του Θεού</b>».</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Σε πρώτη φάση καταρτίστηκε ο κατάλογος των στόχων που περιλάμβανε 20-35 ονόματα της παλαιστινιακής οργάνωσης «<b>Μαύρος Σεπτέμβρης</b>» και της «<b>Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (ΟΑΠ).</b> Η εκτέλεση της αποστολής ανατέθηκε φυσικά στη Μοσάντ.</span></div> <script async="" src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js"></script> <!-- molwlave_sidebar-atas1_AdSense3_336x280_as --> <br /> <span style="font-size: large;"><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-2855374952440885" data-ad-slot="3754005054" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></ins></span><script> (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); </script> <br /> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Επικεφαλής των ομάδων κρούσης ήταν ο πράκτορας Χαραρί. Μερικές ώρες πριν το χτύπημα δε συγγενείς του στόχου λάμβαναν ένα μπουκέτο λουλούδια και ένα σημείωμα συλλυπητηρίων.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">Τα πρώτα πλήγματα</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Το πρώτο χτύπημα δόθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1972 κατά του εκπροσώπου της ΟΑΠ στην Ιταλία που κατά τους Ισραηλινούς ήταν και μέλος του «Μ<b>αύρου Σεπτέμβρη</b>». Ο Wael Zwaiter δέχτηκε 12 σφαίρες. Στις 8 Δεκεμβρίου 1972 ακολούθησε ο εκπρόσωπος της ΟΑΠ στη Γαλλία Mahmoud Hamshari που σκοτώθηκε με βόμβα.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Το βράδυ της 24ης Ιανουαρίου 1973 επίσης με βόμβα σκοτώθηκε ο Ιορδανός Hussein Al Bashir εκπρόσωπος της Φατάχ στην Κύπρο. Σύμφωνα με τους Ισραηλινούς ο εν λόγω όχι μόνο ήταν στέλεχος του «<b>Μαύρου Σεπτέμβρη</b>», αλλά είχε στενές σχέσεις και με την σοβιετική KGB.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Ακολούθησε στις 6 Απριλίου 1973 ο Basil al-Kubaissi, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βυρηττού που εκτελέστηκε στο Παρίσι. Σύμφωνα με τους Ισραηλινούς ήταν ο επικεφαλής της επιμελητείας του «Μαύρου Σεπτέμβρη».</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">Και οι ειδικές δυνάμεις</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Τρεις στόχοι της Μοσάντ ζούσαν σε άριστα φρουρούμενα οικήματα στον Λίβανο. Έτσι την επιχείρηση εναντίον τους ανέλαβαν οι ειδικές δυνάμεις των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων Sayeret Matkal, Shayetet 13 και Sayeret Tzanhanim.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"> Οι Ισραηλινοί κομάντος αποβιβάστηκαν στις ακτές του Λιβάνου με φουσκωτά και με την καθοδήγηση πρακτόρων της Μοσάντ προσέγγισαν τους στόχους τους ντυμένοι με πολιτικά, ακόμα και ντυμένοι ως γυναίκες με μπούρκες. Τελικά κατάφεραν να σκοτώσουν τον επιχειρησιακό αρχηγό του «Μαύρου Σεπτέμβρη» Muhammad Youssef al-Najjar και το υψηλόβαθμο στέλεχος της ΟΑΠ Kamal Nasser.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <script async="" src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js"></script> <!-- molwlave_sidebar-atas1_AdSense3_336x280_as --> <br /> <span style="font-size: large;"><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-2855374952440885" data-ad-slot="3754005054" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></ins></span><script> (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); </script> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Κατά την επιχείρηση σκοτώθηκαν επίσης δύο Λιβανέζοι αστυνομικοί, η σύζυγος του al-Najjar και ένας τουρίστας. Οι Ισραηλινοί αλεξιπτωτιστές της Sayeret Tzanhanim κατέλαβαν και κατέστρεψαν το εξαώροφο κτήριο αρχηγείο του «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης», χάνοντας δύο άνδρες τους στην σύγκρουση.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Επίσης οι Ισραηλινοί κομάντο εκτέλεσαν επιδρομές κατά οπλοστασίων και αποθηκών της ΟΑΠ. Στις επιθέσεις αυτές οι δυνάμεις της ΟΑΠ υπέστησαν πολύ σοβαρές απώλειες – ορισμένες πηγές κάνουν λόγο για έως και 100 νεκρούς.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">Συνέχεια της επιχείρησης</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Επόμενο θύμα της Μοσάντ ήταν ο Zaiad Muchasi που σκοτώθηκε από βόμβα στην Αθήνα. Δύο ακόμα μέλη του «Μαύρου Σεπτέμβρη» τραυματίσθηκαν από βόμβα στη Ρώμη. Ακολούθησε η εκτέλεση του Mohammad Bouadia, του Αλγερινού υψηλόβαθμου στελέχους του «Μαύρου Σεπτέμβρη», στη Γαλλία.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Στις 15 Δεκεμβρίου 1979 ήταν η σειρά δύο Παλαιστινίων, του Ali Salem Ahmed και του Ibrahim Abdul Aziz να εκτελεστούν στην Κύπρο. Στις 17 Ιουνίου 1982, στην Ιταλία, σκοτώθηκαν τα υψηλόβαθμα στελέχη της ΟΑΠ Nazeyh Mayer και Kamal Husain.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Στις 23 Ιουλίου 1982 σκοτώθηκε με βόμβα στο Παρίσι ο Fadl Dani, στέλεχος της ΟΑΠ, ενώ στις 21 Αυγούστου 1983 ακολούθησε, στην Αθήνα, η εκτέλεση του Mamoun Meraish από δύο πράκτορες της Μοσάντ.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Στις 10 Ιουνίου 1986 σκοτώθηκε ο γενικός γραμματέας της ΟΑΠ Khaled Ahmed Nazal στην Αθήνα. Ακολούθησε στις 21 Οκτωβρίου, πάλι στην Αθήνα, ο θάνατος με βόμβα του Munzer Abu Ghazala. Στις 14 Φεβρουαρίου 1988 σκοτώθηκαν στην Κύπρο οι Abu Al Hassan Qasim και Hamdi Adwan, ενώ τραυματίσθηκε ο Marwan Kanafami.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">«Ο Κόκκινος Πρίγκιπας»</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Οι Ισραηλινοί αναζητούσαν επίσης και αυτόν που θεωρούσαν επικεφαλής της τρομοκρατικής ομάδας που σκότωσε τα μέλη της ομάδας τους στο Μόναχο. Αυτός ήταν ο Ali Hassan Salameh, ο επιλεγόμενος «Κόκκινος Πρίγκιπας». Τελικά τον ανακάλυψαν στη Νορβηγία αλλά αντί αυτού, στις 21 Ιουλίου 1973, σκότωσαν έναν αθώο Μαροκινό σερβιτόρο. <b>Έξι πράκτορες της Μοσάντ συνελήφθησαν, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι το 1975.</b></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Οι Ισραηλινοί συνέχισαν την αναζήτηση. Τον Ιανουάριο του 1974 είχαν πληροφορίες ότι βρίσκεται στην Ελβετία. Σε επίθεση που πραγματοποίησαν σκότωσαν τρεις Άραβες αλλά ο «Κόκκινος Πρίγκιπας» δεν βρέθηκε. Συνεχίζοντας την αναζήτηση στο Λονδίνο οι Ισραηλινοί έχασαν έναν πράκτορά τους που τον σκότωσε μια γυναίκα επαγγελματίας δολοφόνος. Η γυναίκα αυτή, τρεις μήνες μετά, σκοτώθηκε με την σειρά της.</span></div> <script async="" src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js"></script> <!-- molwlave_sidebar-atas1_AdSense3_336x280_as --> <br /> <span style="font-size: large;"><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-2855374952440885" data-ad-slot="3754005054" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></ins></span><script> (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); </script> <br /> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Νέα προσπάθεια κατά του «<b>Κόκκινου Πρίγκιπα</b>» στην Ισπανία επίσης απέτυχε. Τελικά στις 22 Ιανουαρίου 1979 ο Salameh σκοτώθηκε με βόμβα στον Λίβανο μαζί με τέσσερις σωματοφύλακές του αλλά και τέσσερις ακόμα αθώους περαστικούς.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><a href="https://www.history-point.gr/quot-orgi-toy-theoy-quot-i-mosant-den-xechna-kai-ekdikeitai-os-kai-25-chronia-meta?pop=2">πηγη</a></span></div>

“Οργή του Θεού”… Η Μοσάντ δεν ξεχνά και εκδικείται ως και 25 χρόνια μετά

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 Παλαιστίνιοι τρομοκράτες επιτέθηκαν στην ολυμπιακή ομάδα του Ισραήλ στο Μόναχο και σκότωσαν 11 μέλη της. Φυσικά ...

Read more »

Βουτιά στο ραδιενεργό νερό: Η αποστολή αυτοκτονίας 3 Σοβιετικών που έσωσαν την ανθρωπότητα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://2.bp.blogspot.com/-PozNsSALu_A/XNhlwxno3aI/AAAAAAAAQlI/jVapciDRktcbygEfhWzQkT2LXxLsk-YUACLcBGAs/s1600/chernobyl-heroes-850-850x480.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="850" height="225" loading="lazy" src="https://2.bp.blogspot.com/-PozNsSALu_A/XNhlwxno3aI/AAAAAAAAQlI/jVapciDRktcbygEfhWzQkT2LXxLsk-YUACLcBGAs/s400-rw/chernobyl-heroes-850-850x480.jpg" width="700" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Η ιστορία του κόσμου δεν γράφεται μόνο από τους ισχυρούς. Μερίδιο σε όσα διαμορφώνουν τον πλανήτη σε ένα καλύτερο ή χειρότερο μέρος έχουν εκείνοι μικροί ήρωες που παραμένουν στη σκιά των μεγάλων γεγονότων. Ακόμη κι όταν αυτά φέρουν την υπογραφή τους. Στο Τσέρνομπιλ, εκεί που έγινε η γνωριμία της ανθρωπότητας με τους κινδύνους από την «ειρηνική» χρήση ραδιενέργειας, τρεις άνδρες είναι οι μοναδικοί λόγοι για τους οποίους μια τραγωδία δεν εξελίχθηκε σε ανυπολόγιστο όλεθρο. Κι αυτή είναι η ιστορία τους.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">Το γεγονός</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Τον Μάιο του 1986 η ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης αναγκάστηκε να αποδεχθεί την ήττα της. Αν και προσπάθησε να κρατήσει μυστικό το ατύχημα σε έναν από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες του Τσέρνομπιλ, οι μετρήσεις ραδιενέργειας στις γειτονικές χώρες αποκάλυψαν την αλήθεια. Ή, μάλλον, ένα μέρος της.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Ακόμη κι όταν το θανατηφόρο νέφος απλωνόταν πάνω από την Ευρώπη καταδικάζοντας σε θάνατο και δυσπλασίες τις επόμενες γενιές, οι υπεύθυνοι υποβάθμιζαν το γεγονός και τις συνέπειές του. Όταν, πλέον, αντιλήφθηκαν τι είδους τέρας ήταν αυτό που ξέφυγε από το εργοστάσιο, το ρολόι του ολέθρου βρισκόταν λίγο πριν το μηδέν.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Σ’ εκείνη την καμπή της ιστορίας, όπως συχνά είχε συμβεί στο παρελθόν, η «αρκούδα» στήριξε την επιβίωσή της στην αυταπάρνηση και το αίσθημα θυσίας των πολιτών της. Τρεις άνδρες, ανάμεσα στους τόσους άλλους που έβαλαν την ευημερία και την ασφάλεια των διπλανών (ή και μακρινών κι αγνώστων) συνανθρώπων τους πάνω από όλα, βούτηξαν σε μια αποστολή ,</span></div> <div style="text-align: justify;"> <script async="" src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js"></script> <!-- molwlave_sidebar-atas1_AdSense3_336x280_as --> <br /> <span style="font-size: large;"><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-2855374952440885" data-ad-slot="3754005054" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></ins></span><script> (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); </script> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">Η καταστροφή μετά την καταστροφή</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Η απελευθέρωση ποσοτήτων ραδιενεργών υλικών μέσω του αέρα ήταν το προφανές πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί αμέσως μετά το πυρηνικό ατύχημα. Σήμερα, γνωρίζουμε πια ότι εκτός από το ραδιενεργό σύννεφο, πάνω από το Τσέρνομπιλ απλώθηκε κι ένα πέπλο άγνοιας και σιωπής.</span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://2.bp.blogspot.com/-FnqqVLRo3v4/XNhmSttLmYI/AAAAAAAAQlQ/-jj9eE4rWU8R1NGhzNgz8rNLeYbFivWpwCLcBGAs/s1600/in-5-charts-heres-why-nuclear-energy-is-going-nowhere-700x525.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="525" data-original-width="700" height="300" loading="lazy" src="https://2.bp.blogspot.com/-FnqqVLRo3v4/XNhmSttLmYI/AAAAAAAAQlQ/-jj9eE4rWU8R1NGhzNgz8rNLeYbFivWpwCLcBGAs/s400-rw/in-5-charts-heres-why-nuclear-energy-is-going-nowhere-700x525.jpg" width="700" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Άνθρωποι (πυροσβέστες, στρατιώτες, αστυνομικοί, κρατικοί λειτουργοί) στάλθηκαν δίχως το παραμικρό μέτρο προφύλαξης, λες και είχαν να αντιμετωπίσουν έναν συμβατικό «εχθρό». Ο ακριβής αριθμός εκείνων που έχασαν τη ζωή τους μάλλον δεν θα αποκαλυφθεί ποτέ. Όπως και η ταυτότητα των περισσοτέρων εξ αυτών.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Ήταν οι πρώτοι που πήγαν και μοιραία οι πρώτοι που «έφυγαν». Εκείνο που δεν απομακρυνόταν ήταν το ενδεχόμενο μιας νέας, ακόμη μεγαλύτερης καταστροφής. Στην προσπάθεια να ψυχθούν και να μην καταρρεύσουν οι αντιδραστήρες, ρίχνονται αμέτρητοι τόνοι νερού. Ο νούμερο 4 συνεχίζει να επιτρέπει διαρροή ραδιενέργειας, φλεγόμενος και επιστρατεύονται ελικόπτερα με στόχο να τον θάψουν κάτω από άργιλο, μόλυβδο και άλλα «βαριά» υλικά.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Όταν η κατάσταση μοιάζει να γίνεται σχετικά ελεγχόμενη, κάποιος βλέπει τη ζοφερή πιθανότητα να μην έχουμε βιώσει ακόμη την απόλυτη καταστροφή. Το νερό που προοριζόταν για σωτηρία, τώρα είναι εγκλωβισμένο σε δεξαμενή κάτω από τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Όταν εκείνος νομοτελειακά θα κατέρρεε, η έκρηξη θα κατέστρεφε άμεσα εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα στις γύρω περιοχές. Χιλιάδες θα πέθαιναν σύντομα και εκατομμύρια άλλοι σε όλη την Ευρώπη θα θέτονταν στον κίνδυνο της ακτινοβολίας ή της μόλυνσης.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">Εκείνοι οι ήρωες</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Ο Αλεξέι Ανανένκο ξέρει πως ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η νέα θανατηφόρος έκρηξη είναι να γυρίσουν οι βαλβίδες της δεξαμενής ώστε να απελευθερωθεί το νερό. Γνωρίζει, επίσης, ότι αυτοί βρίσκονται στο εσωτερικό της. Επομένως, κάποιος πρέπει να βουτήξει για να το κάνει. Επίσης, ο ίδιος ως αρχιμηχανικός ξέρει την ακριβή θέση τους. Τέλος, έχει την απόλυτη βεβαιότητα πως όποιος βουτήξει εκεί μέσα κινδυνεύει .</span></div> <br /> <script async="" src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js"></script> <!-- molwlave_sidebar-atas1_AdSense3_336x280_as --> <br /> <span style="font-size: large;"><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-2855374952440885" data-ad-slot="3754005054" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></ins></span><script> (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); </script> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large; font-weight: 700;"><br /></span></div> <span style="font-size: large;"></span><br /> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><b>Αποφασίζει να το κάνει…</b></span></div> <span style="font-size: large;"> </span> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Χρειάζεται όμως βοήθεια. Οι (επίσης μηχανικοί) Βαλέρι Βεσπάλοφ και Μπόρις Βαράνοφ, εθελοντικά τον ακολουθούν. Σε ένα μακάβριο τελετουργικό φορούν τις ειδικές στολές από μόλυβδο και με φακούς στα χέρια ετοιμάζονται να βουτήξουν. Ξέρουν καλά πως σε αυτά τα επίπεδα ραδιενέργειας η έκθεση ακόμη και για λίγα δευτερόλεπτα αρκεί να τους σκοτώσει.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <b><span style="font-size: large;">Η ανάδυση</span></b></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Είναι άγνωστο το πόσοι από αυτούς που χειροκρότησαν όταν είδαν τους τρεις άνδρες να επιστρέφουν στην επιφάνεια είναι ακόμη ζωντανοί. Το σίγουρο είναι πως οι Ανανένκο, Βασπάλοφ και Βαράνοφ μόνο μερικές ώρες μετά εγκατέλειψαν και την τελευταία ελπίδα ότι ίσως να απέφευγαν το μοιραίο.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Οι πονοκέφαλοι, οι ζαλάδες, οι εμετοί και η αδιαθεσία ήταν οι πρώτες αποδείξεις πως εκείνες οι μολύβδινες στολές δεν θα μπορούσαν να ανακόψουν την πορεία τους προς το θάνατο.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Άλλωστε το γνώριζαν εκ των προτέρων. Ήταν μια αποστολή αυτοκτονίας με στόχο η δική τους απώλεια να βάλει φρένο στο χαμό άλλων. Παρά τη δεδομένη συνειδητοποίηση του κακού που ερχόταν για τους ίδιους, αγκαλιάστηκαν και ασπάστηκαν με τους υπόλοιπους που τους περίμεναν στην κορυφή.</span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://1.bp.blogspot.com/-AugMcMfQ4I0/XNhmWEfw_VI/AAAAAAAAQlU/Yd3Y3Y5fMH4iH7Lu7Ks6zZ5BNZdwIAQWgCLcBGAs/s1600/heroes-chernobyl-650-700x394.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="394" data-original-width="700" height="225" loading="lazy" src="https://1.bp.blogspot.com/-AugMcMfQ4I0/XNhmWEfw_VI/AAAAAAAAQlU/Yd3Y3Y5fMH4iH7Lu7Ks6zZ5BNZdwIAQWgCLcBGAs/s400-rw/heroes-chernobyl-650-700x394.jpg" width="700" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: justify;"> <script async="" src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js"></script> <!-- molwlave_sidebar-atas1_AdSense3_336x280_as --> <br /> <span style="font-size: large;"><ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-2855374952440885" data-ad-slot="3754005054" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></ins></span><script> (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); </script> <span style="font-size: large;">Ήταν το «<b>αντίο</b>» τους σε έναν κόσμο που δεν θα αντίκριζαν ποτέ ξανά. Αλλά τουλάχιστον με τη θυσία τους γνώριζαν πως θα τον άφηναν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από εκείνη στην οποία θα βρισκόταν, εάν εκείνοι δεν έκαναν εκείνο το μικρό εθελοντικό βήμα που μετατρέπει τον άνθρωπο σε ήρωα.</span></div>

Βουτιά στο ραδιενεργό νερό: Η αποστολή αυτοκτονίας 3 Σοβιετικών που έσωσαν την ανθρωπότητα

Η ιστορία του κόσμου δεν γράφεται μόνο από τους ισχυρούς. Μερίδιο σε όσα διαμορφώνουν τον πλανήτη σε ένα καλύτερο ή χειρότερο μέρος έχουν...

Read more »