Έλληνες και βάρβαροι στην αρχαιότητα

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span style="background-color: white;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfy9RfnTeVRgvx6CxHl8PpnCTV1wXgfMsIYuAzZHAS45NaI4hDw94j3-SK7TxsWXx8Y8CSL3IYuLbuf0rXOZrLAwBGCXpS4c3zwpV6bl_zNnJCaMqe0J6pH-j034oKUqhDzpDiGXLPZSfuMd2iX2QufF8-wZ_xcfHshd6AIh4qHO88PBA54j-dqTCuXYQ/s2000/varvaroi-ellines-xr_restored.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1122" data-original-width="2000" height="360" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfy9RfnTeVRgvx6CxHl8PpnCTV1wXgfMsIYuAzZHAS45NaI4hDw94j3-SK7TxsWXx8Y8CSL3IYuLbuf0rXOZrLAwBGCXpS4c3zwpV6bl_zNnJCaMqe0J6pH-j034oKUqhDzpDiGXLPZSfuMd2iX2QufF8-wZ_xcfHshd6AIh4qHO88PBA54j-dqTCuXYQ/w640-h360-rw/varvaroi-ellines-xr_restored.jpeg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br />Μια λέξη με ιστορία χιλιάδων χρόνων και εκτεταμένη αναφορά σε κείμενα σπουδαίων αρχαίων Ελλήνων, είναι η λέξη «βάρβαρος». Όπως θα δούμε, η αρχική σημασία της λέξης ήταν «αλλόγλωσσος, αυτός που μιλά γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν οι Έλληνες». Μετά τους Περσικούς Πολέμους η λέξη απέκτησε άλλη σημασία, αυτή που γνωρίζουμε σήμερα: αγροίκος, απολίτιστος. Ας δούμε όμως την «πορεία» της λέξης «βάρβαρος» από τα πανάρχαια χρόνια ως τον 5ο αιώνα μ.Χ.</span><p></p><div class="cnt" style="background-color: white; box-sizing: border-box; grid-area: mainContent1; min-width: 0px;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><span style="box-sizing: border-box;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Η λέξη «βάρβαρος», η ετυμολογία της και η αρχική της χρήση</b></span></div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η λέξη βάρβαρος φαίνεται ότι εμφανίζεται για πρώτη φορά στον Αλκμάνα, ποιητή του 7ου π.Χ. αιώνα που άκμασε στη Σπάρτη, αν και η καταγωγή του ίσως ήταν από τη Μικρά Ασία. Ο Αλκμάν διαμόρφωσε τη «χορική ποίηση», ενώ το απόσπασμά του για τον κόσμο που κοιμάται μετά το τέλος της ημέρας, το μιμήθηκε ο Γκαίτε στο έργο του «Το Νυχτερινό Τραγούδι των Περιπλανώμενων». Η λέξη βάρβαρος είναι ηχομιμητική και προέρχεται από το «βαρ-βαρ», τον τρόπο που μιλούσαν άλλοι λαοί, τους οποίους δεν καταλάβαιναν οι Έλληνες. Έτσι, αρχική της σημασία ήταν ο «αλλόγλωσσος, αυτός που μιλά μια ακατανόητη στους Έλληνες γλώσσα, συνεπώς ο μη Έλληνας». Ήδη στον Όμηρο (Ιλιάδα Β, 867) υπάρχει η λέξη βαρβαρόφωνος που αναφέρεται στους Κάρες της Μικράς Ασίας («Νάστης αυ Καρών ηγήσατο βαρβαροφώνων»).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="bannerWrp stickyBanner configurable-element mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Banner" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.Banners.BannerConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" data-plugin-mobsticky="" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div class="bannerCnt bannerWrp__inner" style="background: rgb(242, 242, 242); box-sizing: border-box; display: inline-block; margin-top: 5px; position: relative;"></div></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σταδιακά, από τον 7ο π.Χ. αιώνα, οι Έλληνες καθόρισαν με τη λέξη «Πανέλληνες» και «Έλληνες» αργότερα, τον λαϊκό χαρακτήρα. Νωρίτερα, είχαν χαράξει γύρω τους έναν κύκλο, που διαχώριζε αυτούς από τους άλλους λαούς που μιλούσαν ακατανόητη, ακατάληπτη γλώσσα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Images" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.HtmlSnippets.ImagesConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" style="box-sizing: border-box;"><figure class="center withZoom" data-caption="Καταυλισμός βαρβάρων" data-original="https://i1.prth.gr/images/w1360/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" data-plugin-zoom="" style="box-sizing: border-box; cursor: pointer; margin: 16px 0px 24px; position: relative; text-align: center;"><picture style="box-sizing: border-box;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><img alt="kataylismos-varvaron" class="lazyload" data-loaded="true" data-src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" fetchpriority="" loading="lazy" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/kataylismos-varvaron.jpg" style="box-sizing: border-box; display: block; height: auto; max-width: 100%; text-align: justify;" /></span></picture><figcaption style="box-sizing: border-box; color: #acb1b8; line-height: 1.2; padding-top: 12px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Καταυλισμός βαρβάρων</span></figcaption></figure></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σαφέστερος είναι ο διαχωρισμός που γίνεται από τον 5ο π.Χ. αιώνα, οπότε εμφανίζονται μεγάλοι ποιητές, ιστορικοί, φιλόσοφοι κ.λπ. στην αρχαία Ελλάδα. Ο Θουκυδίδης εξηγεί γιατί ο Όμηρος δεν κάνει τη διάκριση μεταξύ Ελλήνων και βαρβάρων: «Τεκμηριοῖ δε μάλιστα Ὅμηρος· πολλῷ γάρ ὕστερον ἔτι καί τῶν Τρωικῶν γενόμενος οὐδαμοῦ τούς σύμπαντος ὠνόμασεν … Οὐ μήν οὐδέ βαρβάρους εἴρηκε διά το μηδέ Ἕλληνας πω, ὡς ἐμοί δοκεῖ, ἀντίπαλον ἐς ἕν ὄνομα ἀποκέκρισθαι», δηλαδή: «Την καλύτερη τεκμηρίωση δίνει ο Όμηρος· διότι μολονότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά, πουθενά δεν ονόμασε με το όνομα αυτό (δηλ. Έλληνες) όλους… Άλλωστε ούτε βαρβάρους μνημονεύει για το ότι, όπως νομίζω, ούτε οι Έλληνες είχαν διακριθεί με ένα κοινό αντίθετο όνομα».</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="bannerWrp stickyBanner configurable-element mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Banner" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.Banners.BannerConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" data-plugin-mobsticky="" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><div class="bannerCnt bannerWrp__inner" style="background: rgb(242, 242, 242); box-sizing: border-box; display: inline-block; margin-top: 5px; position: relative;"></div></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η αναφορά στη γλώσσα των βαρβάρων συνεχίζεται και στην κλασική εποχή. Η Κλυταιμνήστρα για παράδειγμα, μιλά για «βάρβαρη» γλώσσα της Κασσάνδρας (κόρης του Πρίαμου και της Εκάβης με μαντικές ικανότητες): «… αγνώτα φωνήν βάρβαρον κεκτημένην» (Αισχύλος, «Αγαμέμνονας», 1050). Ο μεγάλος κωμικός ποιητής Αριστοφάνης στην κωμωδία «Όρνιθες», γράφει ότι τα βαρβαρικά πουλιά ως τώρα, μαθαίνουν γλώσσα ανθρώπινη, δηλαδή ελληνική. Στον Σοφοκλή, η χρήση της «βάρβαρης» γλώσσας θεωρείται κατηγορία. Ο Ηρόδοτος λέει ότι οι Αιγύπτιοι είχαν μια ισορρόπηση του χαρακτήρα των βαρβάρων με όλες τις ξένες γλώσσες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><span style="box-sizing: border-box;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η λέξη «βάρβαροι» μετά τους Περσικούς Πολέμους</span></div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Από τους Περσικούς Πολέμους αρχίζει μια μεγάλη αλλαγή. Ο χαρακτηρισμός «βάρβαροι» αποκτά νόημα μιας πολιτικής αντίθεσης προς τον Ελληνισμό, η οποία δεν υπήρχε προηγουμένως. Μετά τις μάχες και τις ήττες των Περσών, η επιτυχία αυτή επηρέασε πολύ την ελληνική ιστορικότητα και αυτοσυνείδηση. Σχετικές είναι οι αναφορές στους «Πέρσες» του Αισχύλου, στον Ηρόδοτο και αλλού. Στα έργα αυτά η αντίθεση Έλληνες – βάρβαροι, παρουσιάζεται μέσα από μια νέα πολιτική άποψη.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Images" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.HtmlSnippets.ImagesConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" style="box-sizing: border-box;"><figure class="center withZoom" data-caption="Η μάχη των Θερμοπυλών" data-original="https://i1.prth.gr/images/w1360/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" data-plugin-zoom="" style="box-sizing: border-box; cursor: pointer; margin: 16px 0px 24px; position: relative; text-align: center;"><picture style="box-sizing: border-box;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><img alt="maxh-thermopyles" class="lazyload" data-loaded="true" data-src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" fetchpriority="" loading="lazy" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/maxh-thermopyles.jpg" style="box-sizing: border-box; display: block; height: auto; max-width: 100%; text-align: justify;" /></span></picture><figcaption style="box-sizing: border-box; color: #acb1b8; line-height: 1.2; padding-top: 12px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η μάχη των Θερμοπυλών</span></figcaption></figure></div><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><div class="cnt" style="background-color: white; box-sizing: border-box; grid-area: mainContent2; min-width: 0px;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το όνομα «Έλληνες» περιέχει πλέον μια σαφή πολιτική σημασία, όπως τη διατύπωσε ο Θουκυδίδης. Οι Περσικοί Πόλεμοι έκαναν εντονότερη και πιο έκδηλη την αντίθεση του ελληνικού ήθους προς το βαρβαρικό. Ο πρώτος που αναφέρεται στη διάθεση και τη στάση των Ελλήνων, σε αντιπαράθεση με εκείνη των βαρβάρων είναι ο Αισχύλος, ο οποίος αντιπαραθέτει το ελληνικό «μέτρον», την ελληνική «αρμονία» και την ελληνική «ελευθερία» προς την «αμετρία», τη «χλιδή» και τη «δουλοφροσύνη» των βαρβάρων και εξαίρει την εσωτερική αντίθεση της ελληνικής φύσης προς τη βαρβαρική και την αντίθεση του χαρακτήρα του ελληνικού λαού προς τους βαρβαρικούς.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Images" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.HtmlSnippets.ImagesConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" style="box-sizing: border-box;"><figure class="center withZoom" data-caption="Αθλητές στην αρχαία Ελλάδα" data-original="https://i1.prth.gr/images/w1360/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" data-plugin-zoom="" style="box-sizing: border-box; cursor: pointer; margin: 16px 0px 24px; position: relative; text-align: center;"><picture style="box-sizing: border-box;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><img alt="athlites-arxaia-ellada" class="lazyload" data-loaded="true" data-src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" fetchpriority="" loading="lazy" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/athlites-arxaia-ellada.jpg" style="box-sizing: border-box; display: block; height: auto; max-width: 100%; text-align: justify;" /></span></picture><figcaption style="box-sizing: border-box; color: #acb1b8; line-height: 1.2; padding-top: 12px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αθλητές στην αρχαία Ελλάδα</span></figcaption></figure></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Περσικοί Πόλεμοι τόνωσαν τη συνείδηση της ηθικής και πνευματικής ενότητας των Ελλήνων και δημιούργησαν τάσεις πανελλήνιας εθνικής πολιτικής. Παράλληλα διαμορφώνεται και μια άποψη ηθικής κατάπτωσης των βαρβάρων. Ο Ηρόδοτος χαρακτηρίζει τους βαρβάρους «ατάσθαλους» (κακούς, μοχθηρούς, υβριστές, στην αρχική σημασία της λέξης). Σταδιακά, οι μετέπειτα ποιητές, συγγραφείς και φιλόσοφοι (Αριστοφάνης, Ευριπίδης, Ισοκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης κ.ά.) αποδίδουν στους βαρβάρους μια σειρά από αρνητικές ιδιότητες: δουλοφροσύνη, δειλία, ύβρη, κακία κ.ά.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><span style="box-sizing: border-box;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης για τους βαρβάρους</span></div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ας δούμε όμως τι γράφουν για τους βαρβάρους δύο από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους όλων των εποχών: ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης. Ο Αριστοτέλης θεωρεί ότι οι βάρβαροι είναι δουλικότεροι των Ελλήνων: «βάρβαρον και δοῦλον ταὐτό φύσει» («η ιδιότητα του βαρβάρου και η δουλικότητα ταυτίζονται από τη φύση τους») («Πολιτικά», 1252b9), ενώ σε άλλο σημείο του ίδιου έργου (1285α20) αναφέρει ότι οι βάρβαροι είναι δουλικότεροι ως προς τα ήθη από τους Έλληνες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Images" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.HtmlSnippets.ImagesConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" style="box-sizing: border-box;"><figure class="center withZoom" data-caption="Αριστοτέλης και Μέγας Αλέξανδρος" data-original="https://i1.prth.gr/images/w1360/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" data-plugin-zoom="" style="box-sizing: border-box; cursor: pointer; margin: 16px 0px 24px; position: relative; text-align: center;"><picture style="box-sizing: border-box;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><img alt="aristotelis-megas-alexandros" class="lazyload" data-loaded="true" data-src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" fetchpriority="" loading="lazy" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/aristotelis-megas-alexandros.jpg" style="box-sizing: border-box; display: block; height: auto; max-width: 100%; text-align: justify;" /></span></picture><figcaption style="box-sizing: border-box; color: #acb1b8; line-height: 1.2; padding-top: 12px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αριστοτέλης και Μέγας Αλέξανδρος</span></figcaption></figure></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Να σημειώσουμε, ότι τη δουλικότητα ως «ιδιότητα» των βαρβάρων αναφέρει πρώτος ο Ευριπίδης. Στην τραγωδία του «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» γράφει (στίχος 1400): «βαρβάρων δ’ Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός, ἀλλ’ οὐ βαρβάρους μῆτερ Ἑλλήνων τό μέν γάρ δοῦλον, οἱ δ’ ἐλεύθεροι («Είναι φυσικό να εξουσιάζουν οι Έλληνες τους βαρβάρους και όχι το αντίστροφο, ακριβώς επειδή οι Έλληνες είναι ελεύθεροι, ενώ οι βάρβαροι δούλοι»). Ανάλογες απόψεις οδήγησαν στο περίφημο «πας μη Έλλην βάρβαρος». Ορισμένοι, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, θεωρούν ότι αυτά εμπεριέχουν ρατσιστικές απόψεις, κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Αναφέρονται απλά στην υπεροχή των ελεύθερων πολιτών, απέναντι σε όσους δεν γνώρισαν πολιτική ελευθερία.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Με τους βαρβάρους ασχολήθηκε ιδιαίτερα ο Πλάτωνας. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα όσων έγραψε είναι το εξής: «Οικείοι και συγγενείς προς τους άλλους Έλληνες στο γένος, στους βάρβαρους όμως είναι ξένοι και αλλότριοι. Όταν όμως οι Έλληνες πολεμούν τους βαρβάρους και οι βάρβαροι τους Έλληνες, αυτό πραγματικά είναι πόλεμος».</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Images" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.HtmlSnippets.ImagesConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" style="box-sizing: border-box;"><figure class="center withZoom" data-caption="Πλάτων" data-original="https://i1.prth.gr/images/w1360/files/2024-07-13/platonas.jpg" data-plugin-zoom="" style="box-sizing: border-box; cursor: pointer; margin: 16px 0px 24px; position: relative; text-align: center;"><picture style="box-sizing: border-box;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/platonas.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/platonas.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/platonas.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/platonas.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/platonas.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/platonas.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/platonas.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/platonas.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/platonas.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/platonas.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/platonas.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/platonas.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><img alt="platonas" class="lazyload" data-loaded="true" data-src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/platonas.jpg" fetchpriority="" loading="lazy" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/platonas.jpg" style="box-sizing: border-box; display: block; height: auto; max-width: 100%; text-align: justify;" /></span></picture><figcaption style="box-sizing: border-box; color: #acb1b8; line-height: 1.2; padding-top: 12px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πλάτων</span></figcaption></figure></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όλα τα κείμενα του Πλάτωνα για τους βαρβάρους, περιέχονται στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Ι. Βουρβέρη «Πλάτων και Βάρβαροι», Αθήνα, α’ έκδοση 1938, β’ έκδοση 1966.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><span style="box-sizing: border-box;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ρωμαίοι και βάρβαροι – Οι βάρβαροι στην Αγία Γραφή</span></div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Ρωμαίοι, αν και κατέκτησαν το 146 π.Χ. την Ελλάδα, εξομοιώθηκαν στο πολιτικό και πολιτιστικό πεδίο με τους Έλληνες. Μάλιστα χρησιμοποίησαν, ουσιαστικά, την ίδια λέξη για τους βαρβάρους (barbarus). Η λατινική αυτή λέξη διαδόθηκε και στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες: barbare στα γαλλικά, Barbar στα γερμανικά, barbarous στα αγγλικά κ.λπ. Οι Ρωμαίοι προσέδωσαν στον όρο «βάρβαροι» μια επιτιμητική «απόχρωση» και απέρριψαν από τον πολιτισμένο κόσμο όλους τους λαούς που δεν συμμετέχουν στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και που από τον 1ο μ.Χ. αιώνα συγκεντρώνονται έξω από τα σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, προσπαθώντας να εισβάλλουν σε αυτήν.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div class="mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Images" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.HtmlSnippets.ImagesConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" style="box-sizing: border-box;"><figure class="center withZoom" data-caption="Ρωμαίοι εναντίον βαρβάρων" data-original="https://i1.prth.gr/images/w1360/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" data-plugin-zoom="" style="box-sizing: border-box; cursor: pointer; margin: 16px 0px 24px; position: relative; text-align: center;"><picture style="box-sizing: border-box;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_webp/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/_jp2/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" media="(max-width: 639px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w640/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_webp/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/webp"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/_jp2/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jp2"></source><source data-srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" media="(min-width: 640px)" srcset="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" style="box-sizing: border-box;" type="image/jpeg"></source><img alt="romaioi-varvaroi" class="lazyload" data-loaded="true" data-src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" fetchpriority="" loading="lazy" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2024-07-13/romaioi-varvaroi.jpg" style="box-sizing: border-box; display: block; height: auto; max-width: 100%; text-align: justify;" /></span></picture><figcaption style="box-sizing: border-box; color: #acb1b8; line-height: 1.2; padding-top: 12px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ρωμαίοι εναντίον βαρβάρων</span></figcaption></figure></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αλλά και στην Αγία Γραφή γίνεται λόγος για βαρβάρους. Στη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης από τους Εβδομήκοντα, η λέξη «βάρβαρος» δηλώνει λαό αντίπαλο στον ισραηλιτικό. Στις «Πράξεις των Αποστόλων» (28,2) αποκαλούνται «βάρβαροι» οι κάτοικοι της Μελίτης, της σημερινής Μάλτας, επειδή ήταν αφιλόξενοι. Στην Α’ Επιστολή του προς Κορινθίους, ο Παύλος χρησιμοποιεί τη λέξη «βάρβαρος» για όσους μεταχειρίζονται ακατανόητη γλώσσα ή ομιλία. Πάντως στην επιστολή του προς Ρωμαίους (1,14), κάνει διάκριση ανάμεσα στους Έλληνες και τους βαρβάρους.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η λέξη «βάρβαρος» στη λατινική της μορφή (barbarus) χρησιμοποιήθηκε και για τους λαούς που εισέβαλαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τον 5ο μ.Χ. αιώνα και εξαπλώθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος της. Από αυτό το γεγονός και την παλαιότερη σημασία «απολίτιστος, αμαθής», η λέξη «βάρβαρος» απέκτησε τη σημερινή της σημασία, «σκληρός και απάνθρωπος».</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://www.protothema.gr/stories/article/1519478/ellines-kai-varvaroi-stin-arhaiotita/">πηγη</a><br /></span></div></div>

Έλληνες και βάρβαροι στην αρχαιότητα

Μια λέξη με ιστορία χιλιάδων χρόνων και εκτεταμένη αναφορά σε κείμενα σπουδαίων αρχαίων Ελλήνων, είναι η λέξη «βάρβαρος». Όπως θα δούμε, η α...

Read more »

Οι στρατηγοί της αρχαίας Αθήνας που την έκαναν «κέντρο» του ελληνικού κόσμου

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdtHHcUEOdgIMCoYMAkeqevOq1P5PE9-vyRkW9T4-UWuXld7vY1Ld3rQiVLg9kcxYpo8-_ZfsQreKaVGhjf9c0sLnpVBHV-S7BDacWlGJk-W6q88SNJbx01w3x3a7BkUoVepai7mkFCll9eAghqx0hJFIEM-6LCJxmqxI_uBw9Vmzny_x7-aFCOFWnKSI/s1200/Les_H%C3%A9ros_de_Marathon_Georges_Rochegrosse_1859.jpg_restored.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="480" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdtHHcUEOdgIMCoYMAkeqevOq1P5PE9-vyRkW9T4-UWuXld7vY1Ld3rQiVLg9kcxYpo8-_ZfsQreKaVGhjf9c0sLnpVBHV-S7BDacWlGJk-W6q88SNJbx01w3x3a7BkUoVepai7mkFCll9eAghqx0hJFIEM-6LCJxmqxI_uBw9Vmzny_x7-aFCOFWnKSI/w640-h480-rw/Les_H%C3%A9ros_de_Marathon_Georges_Rochegrosse_1859.jpg_restored.jpeg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br />Η αρχαία Αθήνα είναι γνωστή περισσότερο για τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και την τέχνη της παρά για τους πολεμιστές της, καθώς ήταν μια πόλη-κράτος με μεγαλύτερη έμφαση στον πολιτισμό και την εκπαίδευση. Ωστόσο, υπήρχαν αρκετοί κορυφαίοι πολεμιστές και στρατηγοί που διακρίθηκαν έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της πόλης.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Αθηναίοι στρατηγοί όχι μόνο οδήγησαν τις νίκες στον στρατό τους, αλλά πρωτοστάτησαν στην ανάπτυξη της αθηναϊκής δημοκρατίας. Χωρίς αυτούς, η Αθήνα δεν θα είχε γίνει «κέντρο» του ελληνικού κόσμου. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να κυριαρχούνταν από κράτη εισβολής, όπως η Περσία.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ηγέτιδα στη Συμμαχία της Δήλου, η Αθήνα «έδωσε» στην Ιστορία κάποιους από τους πιο ικανούς και δημοφιλής στρατηγούς, ορισμένοι εκ των οποίων θα μπορούσαν να δουν τα ονόματά τους δίπλα σε εκείνα των ξακουστών στρατηλατών της Αρχαιότητας.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #2b00fe; font-family: arial; font-size: large;"><b>Οι κορυφαίοι στρατηγοί στην Αρχαία Αθήνα</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Θεμιστοκλής</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"> Ο Θεμιστοκλής (περ. 524-459 π.Χ.) ήταν ένας από τους σημαντικότερους στρατηγούς της Αρχαίας Αθήνας. Όταν εκλέχθηκε ως επώνυμος άρχων, άρχισε την κατασκευή ενός μεγάλου έργου, που θα συμπληρώσει ο ίδιος μετά τους Περσικούς Πολέμους: Τειχίζει τον Πειραιά και προτείνει την κατασκευή των Μακρών Τειχών, που θα κάνουν την Αθήνα απόρθητη όσο είναι θαλασσοκράτειρα. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ., όπου οι Έλληνες νίκησαν τον περσικό στόλο.</span></p><div class="embed-media embed-media--video" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 40px 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px 0px 360px; position: relative;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="100%" loading="lazy" src="https://www.youtube.com/embed/Hwz56hBW9KI" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; left: 0px; margin: 0px; padding: 0px; position: absolute; text-align: justify; top: 0px;" title="Salamis 480 BC: The Battle for Greece" width="100%"></iframe></div></div><ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><li style="box-sizing: border-box; display: block; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px 0px 0px 30px; position: relative; text-align: justify;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μιλτιάδης</span></strong></li></ul><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ήταν ο στρατηγός που ηγήθηκε των Αθηναίων στη <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ.</strong>, όπου η αθηναϊκή φάλαγγα νίκησε τον πολύ μεγαλύτερο περσικό στρατό. Εκεί ο Μιλτιάδης (περ. 550-489 π.Χ.) αναγνώρισε ότι η παραδοσιακή ελληνική στρατηγική δεν θα πετύχαινε ποτέ ενάντια στη μεγαλύτερη περσική δύναμη και υιοθέτησε μια εντελώς απροσδόκητη τακτική που έσπασε τις περσικές γραμμές, κέρδισε τη μάχη και έσωσε την Ελλάδα από την περσική κυριαρχία. Αν και αρχικά αναγνωρίστηκε  ως μεγάλος ήρωας, αργότερα φυλακίστηκε με την κατηγορία της προδοσίας και πέθανε στη φυλακή .</span></p><ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><li style="box-sizing: border-box; display: block; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px 0px 0px 30px; position: relative; text-align: justify;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Περικλής</span></strong></li></ul><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Περικλής (περ. 495-429 π.Χ.) αποτέλεσε έναν όχι μόνο εξέχων πολιτικό ηγέτη αλλά και στρατηγό. Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του, η Αθήνα γνώρισε μια εποχή μεγάλης πολιτικής και πολιτιστικής ακμής, αν και ηγήθηκε επίσης των Αθηναίων στον <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Πελοποννησιακό Πόλεμο</strong>. Ήταν ένθερμος υποστηρικτής της δημοκρατίας και οι μεταρρυθμίσεις του έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη μεταγενέστερων δημοκρατικών πολιτικών συστημάτων. Η περίοδος στην οποία ηγήθηκε της Αθήνας, στην πραγματικότητα, ονομάστηκε «<strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">Χρυσός Αιώνας</strong>» λόγω της επιρροής του, όχι μόνο στις τύχες της πόλης του , αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική ιστορία κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και ακόμη και μετά τον θάνατό του.</span></p><div class="embed-media embed-media--video" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 40px 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px 0px 360px; position: relative;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="100%" loading="lazy" src="https://www.youtube.com/embed/PoZfCO42nhA" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; left: 0px; margin: 0px; padding: 0px; position: absolute; text-align: justify; top: 0px;" title="Pericles, the Golden Age of Athens" width="100%"></iframe></div></div><ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><li style="box-sizing: border-box; display: block; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px 0px 0px 30px; position: relative; text-align: justify;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κίμων</span></strong></li></ul><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Κίμων (περ. 510-450 π.Χ.) -στρατηγός και πολιτικός- έμεινε στην Ιστορία για τις νίκες του κατά των Περσών <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">στη Μάχη του Ευρυμέδοντα το 466 π.Χ.</strong> στη νότια ακτή της Μικράς Ασίας και για την απελευθέρωση ελληνικών πόλεων από τον περσικό ζυγό. Διατελούσε συχνά διοικητής του Αθηναϊκού στόλου όταν η πόλη βρισκόταν στο απόγειο της δύναμής της.</span></p><ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><li style="box-sizing: border-box; display: block; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px 0px 0px 30px; position: relative; text-align: justify;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ιφικράτης</span></strong></li></ul><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Ιφικράτης (περ. 418-353 π.Χ.) ήταν γνωστός για τις στρατιωτικές του μεταρρυθμίσεις, όπως η αναδιοργάνωση των πεζών στρατευμάτων και η εισαγωγή των λεγόμενων "ιφικράτειων" όπλων. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στις μάχες κατά των Σπαρτιατών. Έχει χαρακτηριστεί ως στρατιωτική ιδιοφυΐα και ουσιαστικά ήταν ο εμπνευστής της ιδέας των <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">πρώτων καταδρομέων</strong>.</span></p><div class="embed-media embed-media--video" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 40px 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px 0px 360px; position: relative;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="100%" loading="lazy" src="https://www.youtube.com/embed/ksR_iU-WKB8" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; left: 0px; margin: 0px; padding: 0px; position: absolute; text-align: justify; top: 0px;" title="ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ : Ὁ ἐμπνευστὴς τῆς ἰδέας τῶν πρώτων καταδρομέων - Gnomonpedia" width="100%"></iframe></div></div><ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><li style="box-sizing: border-box; display: block; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px 0px 0px 30px; position: relative; text-align: justify;"><strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Νικίας</span></strong></li></ul><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Νικίας (περ. 470-413 π.Χ.) ήταν ευπατρίδης στρατηγός κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου - και <strong style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;">υπέρμαχος της ειρήνης με τη Σπάρτη</strong>. Ηγήθηκε της αθηναϊκής εκστρατείας στη Σικελία, η οποία, αν και καταστροφική, ήταν μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές προσπάθειες της εποχής.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://www.reader.gr/ellada/oi-stratigoi-tis-arhaias-athinas-poy-tin-ekanan-kentro-toy-ellinikoy-kosmoy/565923">πηγη</a><br /></span></p>

Οι στρατηγοί της αρχαίας Αθήνας που την έκαναν «κέντρο» του ελληνικού κόσμου

Η αρχαία Αθήνα είναι γνωστή περισσότερο για τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και την τέχνη της παρά για τους πολεμιστές της, καθώς ήταν μια πόλη-...

Read more »

Ο ρόλος της δουλείας στην αρχαία Ελλάδα

<p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvsQty5NgPv_91O-ZHfNUGlKb63FTYw-yrhr4-nHh6h5B5pMeCBIejPWoXfSWu6JQDtQcb7H3f9dGjlLAWqr8mSYXcC-b3Mgf1Eup-iJbUNNOzBs66JHXdXCl7J_td62NORViaQ-lSKlJ6luMdxKnZSwsYnw_G8W08rU1WMUixapNfVDbazFekd3r3Tic/s816/rolos-douleias-arxaia-ellada%20(1).webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="456" data-original-width="816" height="358" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvsQty5NgPv_91O-ZHfNUGlKb63FTYw-yrhr4-nHh6h5B5pMeCBIejPWoXfSWu6JQDtQcb7H3f9dGjlLAWqr8mSYXcC-b3Mgf1Eup-iJbUNNOzBs66JHXdXCl7J_td62NORViaQ-lSKlJ6luMdxKnZSwsYnw_G8W08rU1WMUixapNfVDbazFekd3r3Tic/w640-h358-rw/rolos-douleias-arxaia-ellada%20(1).webp" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br />Η <strong style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box;">δουλεία στην Αρχαία Ελλάδα</strong> ήταν αποδεκτή και κοινή, όπως στις περισσότερες οργανωμένες κοινωνίες της εποχής, ωστόσο υπήρχαν αρκετές διαφορές μεταξύ των πόλεων-κρατών.</span><p></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><span id="more-352" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box;"></span></span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><em style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border: 0px; box-sizing: border-box; line-height: 1; margin: 0px; padding: 0px;">Η καταγεγραμμένη ιστορία της δουλείας στην Αρχαία Ελλάδα ξεκινά από τον Μυκηναϊκό πολιτισμό</em> (1600-1100 π.Χ.), όπως υποδεικνύεται σε πολυάριθμες πινακίδες που ανακαλύφθηκαν στην Πύλο.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι σκλάβοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις αρχαίες κοινωνίες, καθώς χρησιμοποιούνταν στην οικοδόμηση ναών και σε άλλες οικοδομικές εργασίες, κυρίως όμως ασχολούνταν με τον κρίσιμο τομέα της γεωργίας.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι σκλάβες υπηρέτησαν ως υπηρέτριες, νοσοκόμες και μάγειρες, ενώ υπήρχαν τεχνίτες, καλλιτέχνες, μουσικοί και άλλοι που ήταν σκλάβοι, αλλά μπορούσαν να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή και να κερδίζουν εισόδημα.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι τεχνίτες που δούλευαν με τα αφεντικά τους ζούσαν στις δικές τους κατοικίες και κέρδιζαν το εισόδημά τους με ελεύθερη βούληση.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ακόμη και οι μεγαλύτεροι στοχαστές εκείνης της εποχής —και ήταν πάρα πολλοί— δεν μπορούσαν να φανταστούν έναν κόσμο απαλλαγμένο από τη σκλαβιά μιας και ήταν ένα τόσο καθιερωμένο φαινόμενο.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Αριστοτέλης περιέγραψε τη δουλεία στην Αρχαία Ελλάδα ως φυσική και αναγκαία. Για αυτόν σκλάβος ήταν ένα κτήμα έμψυχον («ζωντανό ακίνητο»). Αυτή ήταν πράγματι η συλλογική νοοτροπία εκείνη την εποχή.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ωστόσο, οι σκλάβοι είχαν διαφορετική μεταχείριση και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν και εργάζονταν μπορεί να ποικίλλουν — σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την εποχή και την τοποθεσία στην οποία ζούσαν.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην Αθήνα, την πόλη-κράτος με δημοκρατική κυβέρνηση, οι άνθρωποι θα μεγάλωναν με τους σκλάβους και την οικογένειά τους και δεν ήταν ασυνήθιστο να γίνουν φίλοι μαζί τους.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην ολιγαρχική Σπάρτη, αντίθετα, οι δούλοι αντιμετώπιζαν σκληρή μεταχείριση και οι συνθήκες διαβίωσής τους ήταν απάνθρωπες και ταπεινωτικές.</span></p><h3 style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 32.64px; margin: 50px 0px 25px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ποιοι ήταν σκλάβοι στην Αρχαία Ελλάδα;</span></h3><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπήρχαν πολλές πηγές για την παροχή σκλάβων στην οικονομία. Μερικοί από τους σκλάβους είχαν γεννηθεί ελεύθεροι, αλλά λόγω της φτώχειας, πουλήθηκαν από τους γονείς τους στο σκλαβοπάζαρο.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Άλλοι σκλάβοι, άνδρες και γυναίκες, πωλήθηκαν από τις δικές τους φυλές με αντάλλαγμα αγαθά. Ένας μεγάλος αριθμός σκλάβων συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι πολέμου από τον νικητή στρατό.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχουν γραπτά που αναφέρουν την πώληση τουλάχιστον 20.000 σκλάβων από τον Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας, τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αφού κατέκτησε τη Σκυθία, προμηθεύτηκε παιδιά και γυναίκες και τα πουλούσε στα σκλαβοπάζαρα.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Έλληνες σκλάβοι προέρχονταν από τις διάφορες πόλεις της Ελλάδας, ενώ άλλοι κατάγονταν από την Αίγυπτο και την Περσία.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px;"><img alt="" class="aligncenter wp-image-355 size-large" data-attachment-id="355" data-comments-opened="1" data-image-caption="<p><em>Γυναίκα που λαμβάνεται ως σκλάβα σε πόλεμο στην αρχαία Ελλάδα – 440-430 π.Χ. Φωτογραφία: Δημόσιος Τομέας</em></p> " data-image-description="" data-image-meta="{"aperture":"0","credit":"","camera":"","caption":"","created_timestamp":"0","copyright":"","focal_length":"0","iso":"0","shutter_speed":"0","title":"","orientation":"0"}" data-image-title="woman-as-plunder-of-war" data-large-file="https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg?w=616" data-medium-file="https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg?w=300" data-orig-file="https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg" data-orig-size="700,689" data-permalink="https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/2021/11/29/rolos-douleias-arxaia-ellada/woman-as-plunder-of-war/" height="606" loading="lazy" role="button" sizes="(max-width: 616px) 100vw, 616px" src="https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg?w=616&h=606" srcset="https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg?w=616 616w, https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg?w=150 150w, https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg?w=300 300w, https://arxaiaellinika974511823.wordpress.com/wp-content/uploads/2021/11/woman-as-plunder-of-war.jpg 700w" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border: 0px; box-sizing: border-box; clear: both; display: block; height: auto; line-height: 1; margin: 0px auto; max-width: 100%; padding: 0px; text-align: justify;" tabindex="0" width="616" /></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><em style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border: 0px; box-sizing: border-box; line-height: 1; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γυναίκα που λαμβάνεται ως σκλάβα σε πόλεμο στην αρχαία Ελλάδα – 440-430 π.Χ. Φωτογραφία: Δημόσιος Τομέας</span></em></p><h3 style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 32.64px; margin: 50px 0px 25px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η δουλεία στην αρχαία Αθήνα</span></h3><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπολογίζεται ότι η Αθήνα είχε έως και 80.000 σκλάβους τον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ., με ένα μέσο νοικοκυριό να είχε τρεις ή τέσσερις σκλάβους, η μόνη εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα θα ήταν οι φτωχές οικογένειες.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι σκλάβοι στην αρχαία Αθήνα ήταν ιδιοκτησία των κυρίων τους σύμφωνα με το Αθηναϊκό δίκαιο. Θα μπορούσαν να αγοραστούν, να πουληθούν και να χτυπηθούν – αλλά μόνο από τον κύριό τους.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπήρχαν επίσης άνθρωποι που θεωρούνταν δημόσιοι σκλάβοι, που αποτελούσαν ιδιοκτησία της πόλης ή της πόλης-κράτους, αποτελώντας έτσι ένα είδος «εκλεκτού» σκλάβου.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εάν ένας άνδρας σκλάβος απελευθερωνόταν, γινόταν «μέτικος» (Με τον όρο μέτοικος εννοείτο κατά την αρχαιότητα εκείνος που κατοικούσε στα όρια μιας πόλης-κράτους αλλά δεν καταγόταν από αυτήν) και μετά από αυτόν τον χαρακτηρισμό θα μπορούσε να του χορηγηθεί η ιθαγένεια.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πολλοί δούλοι δούλευαν και ζούσαν στο σπίτι των κυρίων τους, κάνοντας όλες τις δουλειές του σπιτιού και σε πολλές περιπτώσεις φρόντιζαν τα παιδιά της οικογένειας.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι άντρες σκλάβοι έκαναν τα ψώνια για το νοικοκυριό. Αν ζούσαν και δούλευαν ανεξάρτητα, έκαναν περιοδικές πληρωμές για τα αφεντικά τους.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχουν γραπτά έγγραφα που καταγράφουν ότι σκλάβοι συμμετείχαν στην οικοδόμηση του Ερεχθείου και εργάζονταν στα ορυχεία αργύρου του Λαυρίου.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι γυναίκες σκλάβες είναι γνωστό ότι έχουν ως επαγγέλματα την επεξεργασία μαλλιού και το λιανικό εμπόριο, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως νοσοκόμες για βρέφη. Ήταν επίσης γνωστό ότι εργάζονταν σε καταστήματα χειροτεχνίας γύρω από την αγορά.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι σκλάβες δούλευαν επίσης ως πόρνες σε οίκους ανοχής και ως παλλακίδες. Ωστόσο, μια παλλακίδα δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μερικές φορές, η παλλακίδα έμενε με τον άντρα στο σπίτι του — μαζί με τη γυναίκα του. Άλλες φορές θα της έδιναν ένα ξεχωριστό σπίτι για να ζήσει, στο οποίο θα έμεναν και τα παιδιά της.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Κατά τους κλασικούς χρόνους, η εργασία των σκλάβων ήταν το κύριο εργατικό δυναμικό στη βιομηχανία παραγωγής βιοτεχνίας. Τα περισσότερα από τα βιοτεχνικά εργοστάσια ανήκαν σε πλούσιους πολιτικούς.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχουν αρχεία για τον Δημοσθένη που είχε δύο εργοστάσια τα οποία υποστηριζόταν σε μεγάλο βαθμό από σκλάβους. Το ένα από αυτά τα εργοστάσια παρήγαγε σπαθιά και είχε περίπου 30 σκλάβους, ενώ το άλλο χρησιμοποιούσε 20 σκλάβους και παρήγαγε καναπέδες.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Λυσίας, ο διάσημος συγγραφέας, είχε το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής που έχει καταγραφεί: Ένα εργοστάσιο ασπίδων όπου εργάζονταν 120 σκλάβοι παράγοντας περίπλοκα όπλα.</span></p><h3 style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 32.64px; margin: 50px 0px 25px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Δούλοι στη Σπάρτη</span></h3><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Κριτίας περιέγραψε την κατάσταση των δούλων στη Σπάρτη με τα εξής λόγια: «Οι ελεύθεροι ήταν πιο ελεύθεροι και οι σκλάβοι πιο σκλάβοι από αλλού».</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην πόλη-κράτος της Σπάρτης, όλοι οι σκλάβοι ανήκαν στο κράτος. Τους θεωρούσαν εχθρούς και αναγκάζονταν να φορούν ταπεινωτικά ρούχα για να τους ξεχωρίζουν από τους Σπαρτιάτες.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Σπαρτιάτες τους αποκαλούσαν είλωτες, μια λέξη που χρησιμοποιείται ακόμα στην Ελλάδα σήμερα για να περιγράψει κάποιον που εργάζεται σκληρά με χαμηλές αμοιβές και σε άσχημες συνθήκες.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι είλωτες υπερτερούσαν απίστευτα των πολιτών κατά περίπου είκοσι προς ένα. Οι είλωτες αποτελούσαν ολόκληρη τη βάση της σπαρτιατικής οικονομίας και ήταν απαραίτητοι για την παραγωγή τροφίμων.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ωστόσο, οι Σπαρτιάτες αντιμετώπιζαν τους είλωτες σαν ζώα και δεν τους επέτρεπαν να φύγουν από τον τόπο που υπηρετούσαν.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι είλωτες ξυλοκοπήθηκαν δημόσια πανηγυρικά για να τους υπενθυμίσουν τη δουλοπρεπή θέση τους. Ακόμη και το να σκοτώσεις έναν είλωτα δεν ήταν αξιόποινη πράξη.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, οι Σπαρτιάτες υποχρέωναν ακόμη και τους σκλάβους τους να μεθύσουν για να δείξουν στους νεαρούς Σπαρτιάτες το πρόβλημα με το υπερβολικό ποτό.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το χειρότερο, είπαν στους νεαρούς Σπαρτιάτες να τρέξουν σε όλη τη χώρα οπλισμένοι με στιλέτα και να σκοτώσουν είλωτες κατά βούληση, για να τους τρομοκρατήσουν και να τους κρατήσουν δουλοπρεπείς.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στον πόλεμο, οι σκλάβοι ήταν υπηρέτες των πολεμιστών – καθάριζαν την πανοπλία τους και μαγείρευαν – υπηρετούσαν περιστασιακά ως πεζικάριοι.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Για να διατηρήσουν τον αριθμό τους ψηλά, οι Σπαρτιάτες ενθάρρυναν τους είλωτες να αναπαράγονται μεταξύ τους και τους επετράπη να έχουν κάποια μορφή οικογενειακής μονάδας.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ακριβώς όπως οι Σπαρτιάτες πολίτες σε αυτή την απίστευτα σκληρή κατάσταση, οι είλωτες ήταν υποκείμενα «επιλεκτικής εκτροφής»: Ο δυνατός θα ζούσε και ο αδύναμος θα πεταχτεί έξω, ακόμη και θα θανατωθεί επί τόπου.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Σπαρτιάτες θα γεννούσαν επίσης με γυναίκες είλωτες για να αυξήσουν τον αριθμό των υπαλλήλων του κράτους. Αυτά τα παιδιά που προέκυψαν θα ονομάζονταν νοθοί (νόθοι), που κατατάσσονται κάπου ανάμεσα σε δούλο και ελεύθερο άνθρωπο.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Νόθοι συνήθως υπηρετούσε στον στρατό των πολιτών ή εργαζόταν σε κάποια δημόσια υπηρεσία χαμηλού επιπέδου. Τα κορίτσια, ωστόσο, που γεννήθηκαν από Σπαρτιάτη και είλωτα, απλώς θα απορρίπτονταν.</span></p><h3 style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 32.64px; margin: 50px 0px 25px; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εξεγέρσεις σκλάβων στην αρχαία Ελλάδα</span></h3><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι εξεγέρσεις των σκλάβων ήταν ασυνήθιστες στην Αρχαία Ελλάδα, αν και οι αποδράσεις σκλάβων δεν ήταν. Οι σκλάβοι που δραπέτευσαν το έκαναν μόνο και μόνο για να είναι ελεύθεροι.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι σκλάβοι ανθρακωρύχοι δούλευαν κάτω από εξαιρετικά σκληρές συνθήκες στο σκοτάδι, αν και πολλοί χρειάζονταν για να εκτελούν ειδικευμένες και ανειδίκευτες εργασίες και έξω από τα ορυχεία.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πολλοί σκλάβοι ήταν συνεχώς καταπονημένοι, και σίγουρα δούλευαν μέχρι θανάτου κατά καιρούς. Επίσης, πολλοί στιγματίστηκαν, ή σημαδεύτηκαν, από τους ιδιοκτήτες τους και κρατήθηκαν αλυσοδεμένοι από τα αφεντικά των εργολάβων τους.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο ηγεμόνας των Αθηνών Ξενοφών σκέφτηκε ότι θα ήταν προς όφελος της πόλης να επενδύσει τα κεφάλαιά της σε τέτοιους σκλάβους.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου πολλοί από τους περισσότερους από 20.000 σκλάβους που κατάφεραν να ξεφύγουν από την Αθήνα ήταν ανθρακωρύχοι.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: #f1f1f1; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #111111; line-height: 28.9px; margin: 0px 0px 1.5em; padding: 0px; text-align: justify;"><em style="-webkit-font-smoothing: antialiased; border: 0px; box-sizing: border-box; line-height: 1; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αυτή ήταν η μόνη καταγεγραμμένη επιτυχημένη εξέγερση σκλάβων στην ιστορία της δουλείας στην Αρχαία Ελλάδα.</span></em></p><iframe width="612" height="345" src="https://www.youtube.com/embed/CkVBOqEGBVY" title="Slavery - Ancient Greek Society 09" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>

Ο ρόλος της δουλείας στην αρχαία Ελλάδα

Η  δουλεία στην Αρχαία Ελλάδα  ήταν αποδεκτή και κοινή, όπως στις περισσότερες οργανωμένες κοινωνίες της εποχής, ωστόσο υπήρχαν αρκετές διαφ...

Read more »

Δείτε τι είχε πει η Πυθία πριν 22 αιώνες για το Ελληνικό Έθνος

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8xzodONpnTpnwhdTdCU_7h-hY71eB1Kg3b8FOMl1_-Lv1lyw-Y_yC68m6G1Xm8xDs5_2Gq5GOYxQHjIbCnicrByzdEki5atUWVz9lFLSAX106hyBGElj0reA64wy-w016CuoXyagY5HC3R07PxN1h85nLnNqO9Q-9s9Pejh77sORzKZ0b7SV8q-OxdII/s1536/deite-ti-eiche-pei-pythia-22-aiones-to-768x354_restored.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="1536" height="296" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8xzodONpnTpnwhdTdCU_7h-hY71eB1Kg3b8FOMl1_-Lv1lyw-Y_yC68m6G1Xm8xDs5_2Gq5GOYxQHjIbCnicrByzdEki5atUWVz9lFLSAX106hyBGElj0reA64wy-w016CuoXyagY5HC3R07PxN1h85nLnNqO9Q-9s9Pejh77sORzKZ0b7SV8q-OxdII/w640-h296-rw/deite-ti-eiche-pei-pythia-22-aiones-to-768x354_restored.jpeg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><br />Ο Φιλοποίμην, ο στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, ήταν από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες της αρχαίας Ελλάδας. Στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ., όταν ο Ρωμαίος ύπατος Τίτος Κόιντος Φλαμινίνος έδειξε ενδιαφέρον για τα ελληνικά ζητήματα, ο Φιλοποίμην συνειδητοποίησε τον επερχόμενο κίνδυνο για την Ελλάδα. Αποφάσισε τότε να ζητήσει χρησμό από το Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της χώρας.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Η Πυθία του έδωσε τον εξής χρησμό:</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="color: #2b00fe; font-family: arial; font-size: large;"><b><i>«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος»</i></b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο χρησμός αυτός παρομοίασε την Ελλάδα με έναν φουσκωμένο ασκό (ασκί) που, αν και ταλαιπωρείται από τα κύματα, δεν βυθίζεται ποτέ. Αυτός ο χρησμός αναδεικνύει την αντοχή και την επιβίωση της Ελλάδας παρά τις αμέτρητες δυσκολίες που αντιμετώπισε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η ιστορία επιβεβαίωσε τους φόβους του Φιλοποίμενα και τον χρησμό της Πυθίας. Από τότε, η Ελλάδα πέρασε από πολλούς κατακτητές και καταστροφές:</span></p><p style="text-align: justify;"></p><ul><li><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ρωμαίοι: Κατέκτησαν την Ελλάδα το 146 π.Χ. και την έκαναν επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.</span></li><li><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γότθοι: Εισέβαλαν κατά τη διάρκεια της ύστερης Ρωμαϊκής περιόδου.</span></li><li><span style="font-family: arial; font-size: large;">Άβαροι: Εισέβαλαν στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ.</span></li><li><span style="font-family: arial; font-size: large;">Φράγκοι: Κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και άλλες περιοχές μετά την Τέταρτη Σταυροφορία το 1204 μ.Χ.</span></li><li><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τούρκοι: Κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη το 1453 μ.Χ. και κυριάρχησαν στην Ελλάδα για σχεδόν 400 χρόνια.</span></li><li><span style="font-family: arial; font-size: large;">Άραβες: Πραγματοποίησαν επιδρομές στη Μεσόγειο κατά τη διάρκεια της πρώιμης μεσαιωνικής περιόδου.</span></li><li><span style="font-family: arial; font-size: large;">Γερμανοί: Κατέλαβαν την Ελλάδα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.</span></li></ul><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Παρά όλες αυτές τις καταστροφές, κατακτήσεις και τις σύγχρονες δυσκολίες, όπως χρεωκοπίες και μνημόνια, η Ελλάδα παραμένει όρθια, αποδεικνύοντας την ανθεκτικότητά της μέσα από τους αιώνες. Ο χρησμός της Πυθίας, δηλαδή, επιβεβαιώνεται συνεχώς, καθώς η Ελλάδα παραμένει ένας "ασκός που κλυδωνίζεται αλλά δεν βυθίζεται".</span></p>

Δείτε τι είχε πει η Πυθία πριν 22 αιώνες για το Ελληνικό Έθνος

Ο Φιλοποίμην, ο στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, ήταν από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες της αρχαίας Ελλάδας. Σ...

Read more »

Γιατί δε θα επιβίωνες ούτε για 24 ώρες στην αρχαία Ελλάδα?

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3i8tlybSjia4UPVeC-vG0vWGzmwf9-jknFi6vWovGvlykzkhaZez47StSK4odmForwiS5PcvTmSc4qgjcAK5iw4n61IljjhHv3UB7FC0KICKlZqHIlsi-VaXoCZcc6q1UAliMHVrn6oDqnBK4jglCSUzU5EBWKyBQ6cxnYDaBaq8i49pOW4tEcNGrrh4/s640/Screenshot_2247.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="360" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3i8tlybSjia4UPVeC-vG0vWGzmwf9-jknFi6vWovGvlykzkhaZez47StSK4odmForwiS5PcvTmSc4qgjcAK5iw4n61IljjhHv3UB7FC0KICKlZqHIlsi-VaXoCZcc6q1UAliMHVrn6oDqnBK4jglCSUzU5EBWKyBQ6cxnYDaBaq8i49pOW4tEcNGrrh4/w640-h360-rw/Screenshot_2247.jpg" width="640" /></a></b></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br />Ωραίος ο κόσμος που ζούμε οι περισσότεροι από εμάς σήμερα. Σωστά; Ένας καναπές να αράξεις το βράδυ για να δεις κάποια σειρά μετά τη δουλειά, βόλτα με φίλους για φαγητό, διακοπές και πάει  λέγοντας. Γενικά, υπάρχουν πλέον ένα σωρό ανέσεις και ευκολίες, τις οποίες οι άνθρωποι στην αρχαιότητα ούτε που φαντάζονταν πως θα είχαν οι απόγονοί τους.</b></span><p></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η αλήθεια είναι πως η ζωή στην αρχαία Ελλάδα μπορεί να φαίνεται ιδανική μέσα από ιστορικές περιγραφές και βιβλία (σε σχέση με άλλους πολιτισμούς), αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν ακριβώς τέτοια.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πιθανότατα μάλιστα οι περισσότεροι από εμάς, αν μας ζητούσαν να μεταφερθούμε με μια χρονομηχανή σε εκείνη την εποχή, δε θα αντέχαμε ούτε μια μέρα. Και υπάρχουν αρκετοί λόγοι γι’ αυτό.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η ιατρική δε βασιζόταν στην επιστήμη αρχικά</span></b></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι αρχαίοι Έλληνες προσέφεραν πολλά στην επιστήμη της ιατρικής, θέτοντας τις βάσεις της. Όλα αυτά από τον 5ο αιώνα π.Χ. και μετά. Τι γινόταν όμως πιο πριν;</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην αρχή, λοιπόν, οι άνθρωποι της εποχής αντιμετώπιζαν τελείως διαφορετικά τις αρρώστιες και τις διάφορες παθήσεις των ασθενών. Κάποιος που αναλάμβανε το ρόλο του γιατρού (χωρίς ουσιαστικά να έχει ιδιαίτερες γνώσεις σε αυτό το κομμάτι), καλούσε τον ασθενή να πάει στον ναό του Ασκληπιού και να κοιμηθεί εκεί όλο το βράδυ.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ήταν κάτι σαν ιεροτελεστία που ακολουθούταν στην αρχαία Ελλάδα. Το επόμενο πρωί ο «γιατρός» ρωτούσε τον ασθενή τι όνειρο είδε και βάσει αυτού του ονείρου του έδινε και τη διάγνωσή για να θεραπευτεί. Εξαιρετικό έτσι;</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι χειρουργοί δεν ήξεραν τι έκαναν</span></b></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το 2008 το Associated Press δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με μια αρχαιολογική έρευνα που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτή βρέθηκε ένα αρχαίο κρανίο, στο οποίο κάποιος είχε κάνει μια χειρουργική επέμβαση, η οποία στη συνέχεια οδήγησε και στον θάνατο του συγκεκριμένου ατόμου.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην αρχαία Ελλάδα και για αρκετά χρόνια, η χειρουργική επέμβαση αποτελούσε την τελευταία επιλογή κάθε γιατρού. Αν και ο Ιπποκράτης είχε αναφερθεί στη χειρουργική από το 400 π.Χ., υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα: Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν βαθιές γνώσεις σχετικά με την ανατομία του σώματος που απαιτούσε μια επιτυχημένη χειρουργική επέμβαση, ιδιαίτερα στο κεφάλι. Χρειάστηκαν κάμποσα χρόνια για να εξελιχθούν στον συγκεκριμένο τομέα.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι πόλεμοι δε σταματούσαν</span></b></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αν γνωρίζουμε κάτι καλά για τους αρχαίους Έλληνες και γενικότερα για τον κόσμο εκείνης της εποχής είναι το γεγονός ότι εμπλέκονταν συνεχώς σε πολέμους. Οι πιο συχνοί ήταν αυτοί ανάμεσα στις <b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">πόλεις-κράτη</b> για διεκδίκηση εδαφών και εξουσίας.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Σε αυτούς τους πολέμους οι άνθρωποι που ανήκαν στις χαμηλότερες τάξεις της κοινωνίας αφανίζονταν για πλάκα, ενώ όποιοι κατάφερναν να επιζήσουν από τον έναν πόλεμο, ήταν εξαιρετικά πιθανό να πεθάνουν στον επόμενο.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πανούκλα, τύφος και άλλες αρρώστιες</span></b></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Όποιος ζούσε στην Αθήνα περίπου στα 400 π.Χ. είχε 25% πιθανότητες να πεθάνει με κάποιο πολύ άσχημο τρόπο. Ήταν κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου όταν ξέσπασε μια μεγάλη αρρώστια στην πόλη. Κράτησε για πέντε χρόνια και ο απολογισμός των νεκρών ήταν τεράστιος.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Λοιμός των Αθηνών όπως ονομάστηκε η επιδημία, πρωτοεμφανίστηκε στο κύριο λιμένα της Αθήνας, τον Πειραιά, που αποτελούσε την κύρια είσοδο προμηθειών της πόλης. Προκάλεσε το θάνατο ενός μεγάλου ποσοστού των κατοίκων της πόλης, ανάμεσα στους οποίους και του ίδιου του Περικλή μαζί με τα μέλη της οικογενείας του.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Δεν ήταν, όμως, η μοναδική αρρώστια που χτύπησε τους αρχαίους Έλληνες. Κατά καιρούς διάφορες αρρώστιες χτύπαγαν τον πληθυσμό, οι γιατροί και επιστήμονες δεν μπορούσαν να δώσουν κάποια λύση και απλά πέθαιναν άνθρωποι ο ένας μετά τον άλλο.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η ζωή στη Σπάρτη δεν ήταν για όλους</span></b></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το να καταφέρει να επιβιώσει κάποιος από εμάς στην αρχαία Σπάρτη δεν ήταν και η πιο εύκολη υπόθεση. Οι πιο σκληροί και ικανοί στρατιώτες της αρχαιότητας γεννιόντουσαν και εκπαιδεύονταν εκεί. Είναι γνωστό πως η Σπάρτη των κλασικών χρόνων δε διέθετε καν τείχη. Δεν τα χρειαζόταν, μιας και κανείς δε θα ήταν τόσο τρελός για να επιτεθεί στην πόλη.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τα αγόρια από τα επτά τους μέχρι και τα 20 εκπαιδεύονταν στις πιο σκληρές συνθήκες, έτσι ώστε να μη νιώθουν πόνο και φόβο, ενώ όσα δεν άντεχαν συνήθως έβρισκαν το θάνατο. Ο μόνος λόγος για να σταματήσει η εκπαίδευσή τους ήταν σε περίπτωση που ξεσπούσε κάποιος πόλεμος και έπρεπε να λάβουν μέρος. Ποιος θα άντεχε σε τέτοιες συνθήκες;</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τα θανατηφόρα καλλυντικά</span></b></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Πολλά πράγματα δε γνώριζαν οι αρχαίοι εκείνη την εποχή, κάτι που συχνά είχε ως αποτέλεσμα να μειώνει το προσδόκιμο της ζωής τους.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην αρχαία Ελλάδα, λοιπόν, τόσο οι γυναίκες, όσο και οι άνδρες χρησιμοποιούσαν καλλυντικά από μόλυβδο και υδράργυρο, τα οποία στις μέρες μας έχουν απαγορευτεί. Η χρήση τους οδηγούσε σε απώλεια τριχών, καταστροφή των δοντιών και άλλες παθήσεις, για τις οποίες δεν είχαν ιδέα.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι νόμοι ήταν κάτι παραπάνω από σκληροί</span></b></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τον 7ο αιώνα π.Χ. οι Αθηναίοι πήραν την απόφαση να αναθέσουν σε έναν αριστοκράτη (και τύραννο), τον Δράκοντα, το δύσκολο έργο να γράψει τους νέους νόμους του κράτους. Ναι, εξαιτίας του έχει μείνει στην ιστορία η έκφραση «<b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">δρακόντεια μέτρα»</b>, εξαιτίας της αυστηρότητάς του.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Μέχρι τότε για πολλά παραπτώματα υπήρχε η χρηματική απομείωση του θύματος, κάτι που άρχισε να μην αρέσει στους Αθηναίους. Έτσι, ο Δράκοντας ήρθε να επαναφέρει το δίκαιο για τους ανθρώπους της υψηλής κοινωνίας, τους οποίους φυσικά ευνόησαν οι νόμοι του.</span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Και σύμφωνα με τον Πλούταρχο, έγραψε τους νόμους με αίμα και όχι με μελάνι, μιας και έκανε τον θάνατο ποινή για σχεδόν κάθε αδίκημα. <b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Δε γλίτωνες με τίποτα.</b></span></span></p><p style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #7f7f7f; margin: 0px 0px 25px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">*Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 19 Νοεμβρίου του 2019 από τον Γιάννη Μπαϊρακτάρη</span></b></span></p>

Γιατί δε θα επιβίωνες ούτε για 24 ώρες στην αρχαία Ελλάδα?

Ωραίος ο κόσμος που ζούμε οι περισσότεροι από εμάς σήμερα. Σωστά; Ένας καναπές να αράξεις το βράδυ για να δεις κάποια σειρά μετά τη δουλειά,...

Read more »

Λίγα πράγματα που δεν γνωρίζατε για την Αρχαία Ελλάδα

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSO6Ng0sFdNZgVioop6fuNmPL4vnlyGMjJNL32oTkJBh_vDSPIiozA6nikxFQ7rcOTlW_dRzmQjTRfuyxNXrQMKGJnH_hXNTw24DtsMa7K9tSaFWNjE1Taw54Mr4-osvCrrYO27j8X1AxC-uY-N58uAYIwaTYzTPbpoKI7Fq8Qean3zxYj98PVGPyEoEs/s1132/Screenshot_227.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="746" data-original-width="1132" height="422" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSO6Ng0sFdNZgVioop6fuNmPL4vnlyGMjJNL32oTkJBh_vDSPIiozA6nikxFQ7rcOTlW_dRzmQjTRfuyxNXrQMKGJnH_hXNTw24DtsMa7K9tSaFWNjE1Taw54Mr4-osvCrrYO27j8X1AxC-uY-N58uAYIwaTYzTPbpoKI7Fq8Qean3zxYj98PVGPyEoEs/w640-h422-rw/Screenshot_227.png" width="640" /></a></b></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b><br />Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μια διαδικασία για να προτείνουν (ψηφίζοντας) ποιος πολίτης θα απομακρυνθεί από την περιοχή για 10 χρόνια.</b></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η Αρχαία Ελλάδα μας έδωσε τέχνη, φιλοσόφους και πολιτικές ιδέες που άλλαξαν τη ζωή μας και γι’ αυτό άλλωστε μαθαίνουμε πολλά για αυτή στο μάθημα ιστορίας. Αλλά ενώ πολλοί από εμάς μάθαμε αρκετά πράγματα για την κοινωνία τους, υπάρχουν διάφορες λεπτομέρειες που δεν μπορεί να διαβάσει κανείς στα σχολικά βιβλία.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στην πραγματικότητα, όμως, υπάρχουν πολυάριθμα στοιχεία για τον τρόπο ζωής, τα έθιμα και τις ανακαλύψεις των Αρχαίων Ελλήνων που πολλοί από εμάς δεν έχουν λάβει γνώση. Μέχρι τώρα. Για παράδειγμα, τα ράστα μαλλιά εμφανίστηκαν -και- στα αρχαία ελληνικά νησιά της Κρήτης και της Σαντορίνης.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Επίσης, στους αρχαίους Ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, οι διαγωνιζόμενοι που εντοπίζονταν να κλέβουν τιμωρούνταν με πρόστιμο. Με τα χρήματα αυτά πληρώνονταν ένα άγαλμα του Δία με μια πλάκα που ντρόπιαζε τον παραβάτη. Φυσικά, τοποθετούνταν στο δρόμο προς το στάδιο.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπάρχουν όμως και μερικές ακόμη, άγνωστες για πολλούς πληροφορίες για τα αρχαία χρόνια στην Ελλάδα. Ακολουθούν μερικά από αυτά.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: x-large;"><b>Οι ναοί και πολλά κτίρια ήταν στην πραγματικότητα πολύχρωμα</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν γεμάτη από το καθαρό λευκό μάρμαρο που έχουμε συνηθίσει. Τα αγάλματα και τα αρχαία που βλέπουμε σήμερα ήταν στην πραγματικότητα ζωγραφισμένα με πολλά χρώματα που απλά επέστρεψαν πίσω στο αρχικό τους λευκό χρώμα με το πέρασμα του χρόνου.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Έχουν γίνει δοκιμές σε αγάλματα και γλυπτά που βρέθηκαν από αρχαίες κοινωνίες για να ανιχνευθούν αμυδρά υπολείμματα χρώματος από τις επιφάνειές τους. Μετά από έρευνες, διαπιστώθηκε ότι τα γλυπτά αυτά ήταν κάποτε βαμμένα με έντονα, ζωηρά χρώματα τα οποία φθείρονταν από τα στοιχεία της φύσης πριν ανακαλυφθούν ξανά.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Ο Έλληνας φιλόσοφος που εξορίστηκε επειδή έλεγε την αλήθεια</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Αναξαγόρας ήταν ένας Έλληνας φιλόσοφος που προσπάθησε να εξηγήσει τους σεληνιακούς κύκλους και τις εκλείψεις. Πήγε κόντρα στη συμβατική σοφία για να υποστηρίξει ότι η σελήνη και ο ήλιος δεν ήταν θεοί, αλλά κάτι άλλο. Υποστήριξε ότι το φεγγάρι ήταν ένας βράχος παρόμοιας σύνθεσης με τη Γη ώστε να εξηγήσει τους σεληνιακούς κύκλους.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Τελικά, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το φεγγάρι αντανακλούσε το φως από τον ήλιο. Αφού έκανε αυτές τις ανακαλύψεις και υπερασπίστηκε τις πεποιθήσεις του, θεωρήθηκε ασεβής και συνελήφθη. Η εκτέλεσή του αναβλήθηκε, αλλά εξορίστηκε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι ο κόσμος μας είναι στρογγυλός</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι ο κόσμος είναι στρογγυλός από τον Πυθαγόρα και υπολόγισαν με επιτυχία την περιφέρεια του πλανήτη όταν ο Ερατοσθένης μέτρησε τις γωνίες του μεσημεριανού ήλιου μεταξύ δύο πόλεων. Ο υπολογισμός του είχε μόνο ένα περιθώριο λάθους κατά 10% περίπου.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ο Ερατοσθένης, ένας άνθρωπος με πολλά ταλέντα, συνέβαλε σημαντικά στην επιστήμη με το να σκεφτεί κριτικά για την υδρόγειο σφαίρα. Εκτός από το να υπολογίσει την κλίση του άξονα της Γης, υπολόγισε επίσης την περιφέρειά της συγκρίνοντας τις γωνίες των σκιών σε δύο απομακρυσμένες τοποθεσίες με την εκτίμησή του να είναι εκπληκτικά ακριβής.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Οι αρχαίοι Έλληνες μπορούσαν να εξορίσουν κάποιον μία φορά το χρόνο</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μια δημοκρατική διαδικασία για να προτείνουν (ψηφίζοντας) ποιος πολίτης θα απομακρυνθεί για 10 χρόνια. Δημοκρατικά πάντα. Ο εξοστρακισμός, όπως ονομαζόταν, ήταν η δυνατότητα να στέλνουν στην εξορία -με βάση αυστηρά την πολιτική τους θέση- οποιοδήποτε άτομο θεωρούνταν πολύ επικίνδυνο ή ισχυρό για να παραμείνει στην περιοχή.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Για να θεωρηθεί ο εξοστρακισμός νόμιμος, χρειάζονταν 6.000 ψήφοι. Μόλις κάποιος εξοριζόταν και εξέτιε τα 10 χρόνια του, τον καλωσόριζαν πίσω και μπορούσε να επανενταχθεί.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b>Το πέταγμα του μήλου</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η παράδοση αυτή έχει τις ρίζες της στην ελληνική μυθολογία. Ενώ βρισκόταν σε έναν γάμο, η Έρις, η θεά της διχόνοιας, πέταξε ένα μήλο πάνω στο οποίο ήταν γραμμένο «στην πιο όμορφη». Οι θεές τσακώθηκαν για το πού προοριζόταν. Για να λυθεί το μυστήριο, ο Τρώας πρίγκιπας Πάρης διατάχθηκε να επιλέξει ποια θεά άξιζε το μήλο. Τη λύση την έδωσε η Αφροδίτη, η οποία υποσχέθηκε ότι αν έδινε σε εκείνη το μήλο, θα του έφερνε το «μήλο» της έριδος, την Ελένη της Τροίας.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η χειρονομία αυτή, στην πορεία, εξελίχθηκε σε κάτι άλλο: Όποια λάμβανε ένα μήλο ήταν και η γυναίκα που ήθελε ο άντρας και επομένως μπορούσε να ερμηνευτεί ως πρόταση γάμου. Δεν είναι γνωστό αν αυτή ήταν μια πραγματική παράδοση, αλλά κάπως έτσι ξεκίνησε το έθιμο να μοιράζονται μήλα τα ζευγάρια στην αρχαία Ελλάδα την ημέρα του γάμου τους.</span></p>

Λίγα πράγματα που δεν γνωρίζατε για την Αρχαία Ελλάδα

Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μια διαδικασία για να προτείνουν (ψηφίζοντας) ποιος πολίτης θα απομακρυνθεί από την περιοχή για 10 χρόνια. Η Αρχαία...

Read more »

Οι αρχαιολόγοι έλυσαν ένα μακροχρόνιο μυστήριο της Ακρόπολης

<p data-adtags-visited="true" data-reader-unique-id="6" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqN5b5QVDSAXa-_uL1iOGi4HIngY-rmA_bAbpAO3dWl2n4DI8PGaC1Qg9v7ZfdQqhNXFMfKoicvy5GWIlfEhf2lbcfgnovrnAyjB7ZTUdeSugEc_or-91Dz7f6aJLFBbXUl5ZzCX4O9Wqs9M6YTr_dWR45eIkHxLbdnN9bAwrU0q8HVI0K2AWes7bLrh4/s2000/Screenshot_217_restored.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="978" data-original-width="2000" height="312" loading="lazy" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqN5b5QVDSAXa-_uL1iOGi4HIngY-rmA_bAbpAO3dWl2n4DI8PGaC1Qg9v7ZfdQqhNXFMfKoicvy5GWIlfEhf2lbcfgnovrnAyjB7ZTUdeSugEc_or-91Dz7f6aJLFBbXUl5ZzCX4O9Wqs9M6YTr_dWR45eIkHxLbdnN9bAwrU0q8HVI0K2AWes7bLrh4/w640-h312-rw/Screenshot_217_restored.jpeg" width="640" /></a></b></span></div><span style="font-family: arial; font-size: large;"><b><br />Ο Παρθενώνας είναι ένας παγκοσμίου φήμης αρχαιολογικός χώρος με εκατομμύρια να επισκέπτονται τον ναό στον βραχώδη λόφο της Αθήνας κάθε χρόνο.</b></span><p></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline1" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 25px auto; text-align: center; width: 656px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p data-adtags-visited="true" data-reader-unique-id="7" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι έχουν εδώ και καιρό συζητήσει αν υπήρχαν ναοί στην Ακρόπολη πολύ πριν από τον Παρθενώνα, αναφέρει ο Independent.</span></p><p data-adtags-visited="true" data-reader-unique-id="12" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι ερευνητές βρήκαν γκράφιτι που σχεδίασε ένας βοσκός ονόματι Μύκων, ο οποίος έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ., που απεικονίζει έναν ναό στην Ακρόπολη πριν από τον Παρθενώνα.</span></p><p data-adtags-visited="true" data-reader-unique-id="13" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Υπογράφοντας το σχέδιό του με καθορισμένο αλφάβητο, ο Μύκων επέτρεψε να χρονολογηθεί το γκράφιτι. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι η εκδοχή του ελληνικού αλφαβήτου που χρησιμοποίησε είναι πολύ αρχαία, γεγονός που δείχνει ότι το σχέδιο έγινε ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ.</span></p><p data-adtags-visited="true" data-reader-unique-id="19" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">«Το σχέδιο πρέπει να είναι τουλάχιστον 50 χρόνια παλαιότερο από τον Παρθενώνα, που ξεκίνησε γύρω στο 450 π.Χ.», σύμφωνα με τους ειδικούς.</span></p><p data-reader-unique-id="20" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Στη μέση μιας μαρμάρινης προεξοχής περίπου 20 χλμ. νοτιοανατολικά της Αθήνας, οι αρχαιολόγοι βρήκαν μια περιοχή καλυμμένη με πάνω από 2.000 σχέδια, που πιθανότατα έγιναν από βοσκούς και αιγοβοσκούς.</span></p><p data-reader-unique-id="21" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Ανάμεσα σε αυτά τα σχέδια ξεχωρίζει το γκράφιτι της Μυκόνου ενός μεγάλου κτηρίου ναού -με κολώνες και σκαλοπάτια. Αυτό το γκράφιτι είναι δεκαετίες παλαιότερο από τον Παρθενώνα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Archaeology.</span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline2" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 25px auto; text-align: center; width: 656px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p data-reader-unique-id="25" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Οι ερευνητές υπέθεσαν την ύπαρξη αρχαίων ναών παλαιότερων από τον Παρθενώνα στην Ακρόπολη. Είναι γνωστό ότι στην εισβολή του περσικού στρατού το 480 π.Χ. καταστράφηκαν τα κτίρια που ανεγέρθηκαν εκείνη την εποχή στην Ακρόπολη της Αθήνας.</span></p><p data-reader-unique-id="26" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αρχαία ελληνικά έγγραφα πριν από την περσική εισβολή δείχνουν επίσης αρκετές δομές στην περιοχή. Ένα τέτοιο διάταγμα αφορά ένα κτίριο που ονομάζεται «Εκατόμπεδον» στην Ακρόπολη, που σημαίνει «εκατό ποδιών», το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τον κάπως διφορούμενο σκοπό της «αποθήκης θησαυρού».</span></p><p data-reader-unique-id="30" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Αν και αυτό παρείχε κάποιες ενδείξεις ως προς τα χαρακτηριστικά του χαμένου αντικειμένου, η ακριβής φύση του ήταν θέμα συζήτησης. Κάποιοι θεώρησαν ότι το Εκατόμπεδον που αναφέρεται στο διάταγμα ήταν πιθανότατα ναός, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι πρέπει να ήταν ανοιχτή αυλή.</span></p><p data-reader-unique-id="31" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Το γκράφιτι του Μύκων ξεκαθάρισε τελικά αυτή τη συζήτηση. Χρησιμοποιώντας το οριστικό άρθρο, ο βοσκός αναφέρθηκε σε ένα «συγκεκριμένο κτίριο» στο γκράφιτι του, σημειώνει η μελέτη.</span></p><p data-reader-unique-id="32" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Εφόσον ο Μύκων ονόμασε το σχέδιό του για τον ναό «Εκατόμπεδον», αυτό σημαίνει ότι ο όρος στο διάταγμα αναφέρεται και στον ναό.</span></p><div class="gAdCentered mobile_only" id="inline3" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; margin: 25px auto; text-align: center; width: 656px;"><div class="ap-ad" style="box-sizing: border-box;"></div></div><p data-reader-unique-id="33" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">«Εν ολίγοις, το γκράφιτι του Μύκωνος είναι ένα μοναδικό έγγραφο από το δεύτερο μισό του έκτου αιώνα π.Χ. που απεικονίζει ένα κτίσμα με κιονοστοιχία, πιθανώς έναν ναό, που ονομάζεται «Εκατόμπεδον»», υποστηρίζουν οι αρχαιολόγοι, σημειώνοντας ότι αυτό υποδηλώνει ότι ο όρος αναφέρεται ένας ναός, με πιθανή, αν και αβέβαιη, θέση στη νότια πλευρά της Ακρόπολης από την Αρχαϊκή περίοδο.</span></p><p data-reader-unique-id="37" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">Η έρευνα δείχνει επίσης ότι οι βοσκοί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν κάπως εγγράμματοι, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύονταν.</span></p><p data-reader-unique-id="38" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: large;">—</span></p><p data-reader-unique-id="39" style="background-color: white; box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><a data-reader-unique-id="42" href="https://echedoros.blog/" rel="noopener" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; pointer-events: auto;" target="_blank"><span style="font-family: arial; font-size: large;">The Hellenic Information Team</span></a></p>

Οι αρχαιολόγοι έλυσαν ένα μακροχρόνιο μυστήριο της Ακρόπολης

Ο Παρθενώνας είναι ένας παγκοσμίου φήμης αρχαιολογικός χώρος με εκατομμύρια να επισκέπτονται τον ναό στον βραχώδη λόφο της Αθήνας κάθε χρόνο...

Read more »