Σημειώνεται πως o Erdogan είπε ότι θέλει επίσης η Άγκυρα να ενταχθεί στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO)... Ερωτήματα σχετικά με το...
Σημειώνεται πως o Erdogan είπε ότι θέλει επίσης η Άγκυρα να ενταχθεί στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO)...
Ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της στο ΝΑΤΟ έχει εγείρει το αίτημα της Τουρκίας να ενταχθεί σε δύο διεθνείς οργανισμούς με επικεφαλής τη Ρωσία και την Κίνα, σύμφωνα με το Newsweek.
Υπενθυμίζεται πως την εβδομάδα η οποία μας πέρασε η Άγκυρα υπέβαλε επίσημο αίτημα να ενταχθεί στο οικονομικό μπλοκ των BRICS (φέρει το όνομά της από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα και τη Νότια Αφρική).
Ως γνωστόν, ο εν λόγω οργανισμός θεωρείται αντίπαλος της G7, δηλαδή των επτά πιο ανεπτυγμένων οικονομιών του κόσμου, και οι φιλοδοξίες του Τούρκου Προέδρου Recep Tayyip Erdogan να ενταχθεί η Τουρκία σε αυτόν αποτελούν άλλο ένα βήμα απομάκρυνσης από τη Δύση.
Σημειώνεται πως o Erdogan είπε ότι θέλει επίσης η Άγκυρα να ενταχθεί στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).
Εύλογα, όλα τα παραπάνω εγείρουν ανησυχίες σχετικά με τη συμβατότητα της της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ, του οποίου το επίκεντρο ασφαλείας είναι η εισβολή στην Ουκρανία, δεδομένου ότι στους BRICS επικεφαλής είναι η Μόσχα.
Η ένταξη στoν SCO «δεν είναι συνάδει με το ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Sinan Ciddi, ανώτερος συνεργάτης για την Τουρκία στο Ίδρυμα για την Άμυνα των Δημοκρατιών (FDD), μια δεξαμενή σκέψης στην Ουάσιγκτον. «Είναι αμοιβαία αντίθετες οργανώσεις» συμπλήρωσε.
Η προσέγγιση της Άγκυρας τόσο στους BRICS όσο και στον SCO «είναι κάτι περισσότερο από αντιστάθμιση έναντι του ΝΑΤΟ», είπε.
Η Τουρκία έχει μπει στο νατοϊκό στόχαστρο αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια.
Το 2020, οι ΗΠΑ τής επέβαλαν κυρώσεις επειδή απέκτησε το ρωσικής κατασκευής πυραυλικό σύστημα εδάφους-αέρος S-400, το οποίο η Ουάσιγκτον λέει ότι είναι ασύμβατο με την τεχνολογία της συμμαχίας.
Επίσης, η Άγκυρα επιβράδυνε τις προσπάθειες ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, έως ότου συμφώνησε με την Ουάσιγκτον να της πουλήσει μαχητικά αεροσκάφη F-16, σε αυτό που ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής του Κεντάκι Rand Paul αποκάλεσε «quid pro quo».
Ο Erdogan «στάθηκε και πάλι απέναντι» στη συμμαχία χαρακτηρίζοντας τη Hamas, μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 στο νότιο Ισραήλ, «απελευθερωτική ομάδα».
Χωρίς να διευκρινίσει πώς, ο Τούρκος πρόεδρος είπε σε συνεδρίαση του κυβερνώντος Κόμματος AK τον Ιούλιο ότι η Τουρκία μπορεί να εισέλθει στο Ισραήλ για να βοηθήσει τους Παλαιστίνιους, όπως έκανε στο παρελθόν στη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Μάλιστας, από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, η Άγκυρα μποϊκοτάρει τη συνεργασία με το Ισραήλ, έναν σημαντικό σύμμαχο μη μέλος του ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον Cinan Siddi, ενώ οι μουσουλμανικές χώρες -η Τουρκία είναι επίσημα κοσμική- αντιτίθενται στις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα, η Άγκυρα «κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά, προσφέρει υλική υποστήριξη σε μια οντότητα που θεωρείται από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση τρομοκρατική οργάνωση».
Να επισημανθεί πως στην πόλη-λιμάνι της Σμύρνης η Ένωση Νέων Τουρκίας (TGB) επιτέθηκε σε μέλη του αμερικανικού στρατού και μετά δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μήνυμα ότι τα χέρια των ΗΠΑ «είναι βαμμένα με το αίμα των γενναίων στρατιωτών μας και χιλιάδων Παλαιστινίων».
Μαεστρία
Σε σχόλιά του, ο Erdogan είπε ότι οι δυτικές δυνάμεις ακολουθούν λανθασμένες και δυνητικά επικίνδυνες προσεγγίσεις στους πολέμους στην Ουκρανία και τη Γάζα, οι οποίοι απειλούν να κλιμακωθούν, με σημαντικές συνέπειες για τον κόσμο.
Σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας, ο Erdogan είπε ότι «λύση δεν είναι η αιματοχυσία, αλλά η διαρκής ειρήνη που θα επιτευχθεί μέσω του διαλόγου».
Όπως σημείωσε, η Άγκυρα θέλει «να προσεγγίσει τα ζητήματα με ειλικρίνεια και ορθολογικούς οδικούς χάρτες, και όχι με κρυφές ατζέντες και συναισθηματικά αντανακλαστικά».
Ο πρώην Τούρκος διπλωμάτης Sinan Ülgen, επικεφαλής της δεξαμενής σκέψης EDAM με έδρα την Κωνσταντινούπολη, είπε ότι το αίτημα της Άγκυρας να ενταχθεί στους BRICS οφείλεται στην απογοήτευση που έχει προκαλέσει η αποτυχία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς επίσης και στο αδιέξοδο για τον εκσυγχρονισμό της συμφωνίας για την τελωνειακή ένωση.
«Αυτό που έχουμε δει την τελευταία δεκαετία είναι η επιθυμία της Άγκυρας να χαράξει μια πορεία στρατηγικής αυτονομίας» είπε ο Ülgen.
«Υπάρχει συνειδητοποίηση ότι η τρέχουσα παγκόσμια τάξη κάνει χώρο σε μεσαίες δυνάμεις όπως η Τουρκία να διαφοροποιηθούν, τραβώντας διαφορετική πορεία σε σχέση με τους παραδοσιακούς εταίρους της στη Δύση».
Ο Ülgen είπε ότι η απουσία άλλων χωρών του ΝΑΤΟ στα BRICS σημαίνει ότι η κίνηση της Τουρκίας θα ερμηνευθεί ως απομάκρυνση από τη Δύση, «παρόλο που οι τουρκικές αρχές θα δηλώσουν ότι πρόκειται ουσιαστικά για επανεξισορρόπηση».
Τρεις επιλογές
Για τα κράτη υπάρχουν τρεις επιλογές: Πρώτον, η υιοθέτηση μιας στατικής θέσης, η οποία περιορίζει τη δυναμική και καθυστερεί τη διαμόρφωση νέων προσδιορισμών.
Εάν μια κοινωνία ή ένα άτομο από φόβο κρατηθεί στα όρια των στατικών ορισμών, θα επιλέξει αυτή την οδό, της συντήρησης, που όμως κάποια στιγμή θα οδηγήσει στην εξάλειψη.
Δεύτερον, του «ακολούθου», όμως άνευ νοηματοδοτημένου προσδιορισμού υπάρχει ο κίνδυνος να παρασυρθεί η εκάστοτε χώρα από τη ροή του διεθνούς γίγνεσθαι, με αποτέλεσμα να αντικρίσει εαυτή ως ετερόφωτη και, επομένως, ως υποκείμενο που αντιμετωπίζει δυσκολίες να αυτοπροσδιοριστεί.
Τρίτον, υπάρχουν αυτοί που επιδίδονται στην προσπάθεια μετατροπής της δυναμικότητάς τους σε μεταβλητή ισχύος και παραμένουν ακμαίοι.
Και έτσι άλλοι μάχονται να λύσουν το πρόβλημα αυτοπεποίθησης, άλλοι προσπαθούν να αυτοπραγματωθούν, ενώ άλλοι δεν αρκούνται στο να μετατρέψουν τον δυναμισμό τους σε ισχύ, γεγονός που είναι παράγοντας κινδύνου, αλλά επιδεικνύουν και μια καθοριστική στρατηγική ικανότητα προς όφελός τους.
Οι πρώτοι επιχειρούν να διαφυλάξουν και να συντηρήσουν τα κεκτημένα και τις κλασικές χωροθετήσεις τους, οι δεύτεροι επιχειρούν να φτάσουν στους παγκόσμιους χώρους διακόπτοντας δεσμούς με την παράδοσή τους και το τοπικό γίγνεσθαι, ενώ οι τελευταίοι καθιστούν υπερήφανα υποκείμενα τις νέες γενιές τους, εγκαθιστώντας μια νέα σημασιολογική σχέση ανάμεσα στους τοπικούς και τους παγκόσμιους ορίζοντες.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Τουρκία -η χώρα, η κοινωνία, το άτομο- βρέθηκε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.
Εκμεταλλευόμενη το ιστορικό και γεωγραφικό βάθος, αξιοποιώντας τη διεθνή συγκυρία και τα ευνοϊκά μακροοικονομικά μεγέθη, επιχειρεί μια αυτόνομη πορεία
Ο Πρόεδρος της σημερινής Τουρκίας όλα αυτά τα είχε αντιληφθεί και τα είχε σχεδιάσει, του τα είχαν επισημάνει.
Διότι κάθε κράτος οφείλει να ενέχει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, όλες εκείνες τις πολιτικοοικονομικές μεταβλητές προκειμένου να δημιουργηθεί ένας πυρήνας εθνικής ισχύος.
Διότι κάθε χώρα έχει ανάγκη από μια δυναμική στρατηγική θεώρηση ώστε να ανταποκριθεί σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς που το Διεθνές Δίκαιο παρουσιάζει μια επικίνδυνη μετεώριση.
.webp)
.webp)
COMMENTS