Στις 13 Ιουνίου 1936 στο Αμβούργο της Γερμανίας πραγματοποιήθηκε η τελετή ναυπήγησης του τελευταίου ιστιοπλοϊκού σκάφους το οποίο ήταν 295 πόδια και θα έπαιρνε το όνομα ενός ναζιστή ακτιβιστή που σκοτώθηκε από τους κομμουνιστές το 1930 που αντιμετωπίστηκε ως μάρτυρας ως μέρος της προπαγάνδας του κόμματος.
Στην εκδήλωση επικεφαλής της ομιλίας ήταν ο Führer Rudolf Hess με τον Αδόλφο Χίτλερ στο πλευρό του. Η μητέρα του ακτιβιστή έσπασε το μπουκάλι σαμπάνιας ενώ το πλήθος των εργαζομένων και των θεατών έδωσε ένα ενθουσιώδες ναυτικό χαιρετισμό.
Εκτός από έναν τον August Landmesser
Ο August ήταν 26 ετών όταν βρισκόταν στο πλήθος ενώ είχε ενταχθεί στο ναζιστικό κόμμα το 1931 με την ελπίδα ότι θα τον οδηγήσει να βρεί μια δουλειά αλλά αποβλήθηκε από το κόμμα όταν το 1935 παντρέυτηκε την Irma Eckle μια γυναίκα εβραϊκής καταγωγής.
Η πρώτη κόρη τους Ίνγκριντ γεννήθηκε το 1935. Το 1935 όταν προσπάθησαν να δραπετεύσουν στη Δανία συνελήφθησαν και ο August κατηγορήθηκε για «ατίμωση της άριας φυλής» αν και αρχικά αθωώθηκε σύντομα συνελήφθη και στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Börgermoor.
Η Ιρμά γέννησε τη δεύτερη κόρη τους την Ειρήνη στη φυλακή. Μετακόμισε από ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης σε άλλο και τελικά θανατώθηκε στο κέντρο ευθανασίας του Bernburg τον Φεβρουάριο του 1942.
Μετά από δυόμισι χρόνια στη φυλακή ο August απελευθερώθηκε. Εργάστηκε σε μια εταιρεία μεταφοράς εμπορευμάτων για δύο χρόνια ενώ στη συνέχεια στάλθηκε σε ποιονικό τάγμα.
Η «Πειθαρχική Μεραρχία 999» ήταν απάνθρωπος στρατιωτικός θεσμός. Στη μονάδα αυτή καλούνταν να υπηρετήσουν όσοι Γερμανοί στρατιώτες είχαν περιπέσει σε απαξίωση, για ηθικούς, ποινικούς ή άλλους λόγους. Δεν τους επιτρεπόταν να υπηρετήσουν στον κανονικό στρατ
ό, αλλά τους επιβαλλόταν αναγκαστική θητεία υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες, και έπαιρναν μέρος στις πιο αδιέξοδες επιχειρήσεις, με μόνη ελπίδα να επιζήσουν και να αποκατασταθεί η τιμή τους με ηρωισμό. Οι περισσότεροι έπεσαν στο πεδίο της μάχης μη έχοντας την παραμικρή διαφορετική επιλογή όπως και ο August σκοτώθηκε σε δράση στην Κροατία.
ό, αλλά τους επιβαλλόταν αναγκαστική θητεία υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες, και έπαιρναν μέρος στις πιο αδιέξοδες επιχειρήσεις, με μόνη ελπίδα να επιζήσουν και να αποκατασταθεί η τιμή τους με ηρωισμό. Οι περισσότεροι έπεσαν στο πεδίο της μάχης μη έχοντας την παραμικρή διαφορετική επιλογή όπως και ο August σκοτώθηκε σε δράση στην Κροατία.
Η Ingrid και η Irene στάλθηκαν σε ορφανοτροφείο ενώ αργότερα χωρίστηκαν για να πάνε να ζήσουν με τις γιαγιάδες τους κρυμμένες.
Και οι δύο επέζησαν από τον πόλεμο.
by molwlave
by molwlave