Το μυστικό πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ: Κατασκοπεία, παραπλάνηση και πυρηνική ισχύς

Η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ δεν υπήρξε αποτέλεσμα διεθνών συμφωνιών ή διαφάνειας, αλλά προϊόν στρατηγικής διορατικότητας, παρασ...

Η Αμερική ξόδεψε ένα ρεκόρ 17,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε στρατιωτική βοήθεια στο χαϊδεμένο της παιδί Ισραήλ

To Ισραήλ δεν θα πλήξει ακόμα τα πυρηνικά του Ιράν - Άθικτη η Hezbollah, αποτυχία IDF στον Λίβανο

Δήλωση βόμβα: Τώρα είναι η ώρα να χτυπήσει το Ισραήλ το Ιράν προτού αναπτύξει πυρηνικά και το αφανίσει

Η απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ δεν υπήρξε αποτέλεσμα διεθνών συμφωνιών ή διαφάνειας, αλλά προϊόν στρατηγικής διορατικότητας, παρασκηνιακής διπλωματίας και εκτεταμένης κατασκοπείας. Πίσω από το επίσημο αμυντικό προφίλ μιας μικρής χώρας στη Μέση Ανατολή, κρύβεται ένα από τα πλέον εντυπωσιακά και καλά φυλαγμένα μυστικά της σύγχρονης γεωπολιτικής.

Από την ίδρυσή του το 1948, το Ισραήλ θεωρούσε ότι η πυρηνική αποτροπή ήταν απαραίτητη για την επιβίωση του μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο απειλές. Ο David Ben-Gurion, πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ, πίστευε ακράδαντα πως η τεχνολογική υπεροχή και η κατοχή πυρηνικών όπλων ήταν αναγκαίες για την εθνική ασφάλεια.

Το 1957, η Γαλλία συμφώνησε να βοηθήσει κρυφά το Ισραήλ στην κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα της Dimona, προσφέροντας τεχνολογία και τεχνική υποστήριξη. Όταν όμως η στάση της Γαλλίας άλλαξε, το Ισραήλ στράφηκε σε πιο ανεπίσημα μέσα για την επίτευξη του στόχου του.

Μέσω ενός παγκόσμιου δικτύου επιστημόνων, κατασκόπων και εταιρειών-βιτρίνα, το Ισραήλ απέκτησε κρίσιμη τεχνολογία και υλικά. Ο Arnon Milchan, παραγωγός του Hollywood και ταυτόχρονα πράκτορας του Mossad, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μεταφορά εξοπλισμού και εμπλουτισμένου ουρανίου. Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση του NUMEC στην Πενσυλβάνια, από όπου εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς μεγάλες ποσότητες εμπλουτισμένου ουρανίου τη δεκαετία του 1960 — υλικό που, σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές, κατέληξε στο Ισραήλ.

Η εγκατάσταση της Dimona, στην καρδιά της ερήμου Negev, αποτέλεσε το κέντρο του μυστικού προγράμματος. Παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ να επιθεωρήσουν τη μονάδα, το Ισραήλ κατάφερε να αποκρύψει την πραγματική χρήση του αντιδραστήρα, καθοδηγώντας επιθεωρήσεις και αποκλείοντας την πρόσβαση στους υπόγειους χώρους.

Η Dimona, με αντιδραστήρα βαρέος ύδατος και φυσικό ουράνιο, είναι ιδανική για την παραγωγή πλουτωνίου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνών ινστιτούτων, το Ισραήλ έχει παραγάγει μέχρι σήμερα περίπου 870 κιλά πλουτωνίου — αρκετό για περισσότερες από 150 πυρηνικές κεφαλές. Η εγκατάσταση φέρεται επίσης να διαθέτει εργαστήρια εμπλουτισμού, μονάδες παραγωγής πυρηνικών διατάξεων και συστήματα για τη συναρμολόγηση πολυκεφαλών (MIRVs).

Το Ισραήλ ουδέποτε παραδέχθηκε επισήμως την κατοχή πυρηνικών όπλων, διατηρώντας μια πολιτική «πυρηνικής ασάφειας». Ταυτόχρονα, εφαρμόζει το λεγόμενο «Δόγμα Begin», που προβλέπει την προληπτική εξουδετέρωση οποιασδήποτε προσπάθειας γειτονικού κράτους να αποκτήσει πυρηνικά. Τέτοιες ενέργειες περιλαμβάνουν τον βομβαρδισμό του αντιδραστήρα Oshirak στο Ιράκ το 1981, την επίθεση στο συριακό πυρηνικό εργοστάσιο το 2007 και τις ψηφιακές επιθέσεις στο Ιράν.

Το ισραηλινό πυρηνικό πρόγραμμα είχε παγκόσμιες συνέπειες. Κλεμμένα σχέδια φυγοκεντρητών, στα οποία το Ισραήλ φέρεται να είχε πρόσβαση, μεταπωλήθηκαν από τον Abdul Qadeer Khan, «πατέρα» της πυρηνικής βόμβας του Πακιστάν, σε χώρες όπως η Βόρεια Κορέα, η Λιβύη και το Ιράν.

Η ύπαρξη του ισραηλινού πυρηνικού οπλοστασίου παραμένει μια από τις πιο κρίσιμες αλλά σιωπηλές μεταβλητές στην ασφάλεια της Μέσης Ανατολής. Είτε ως αποτροπή είτε ως μοχλός ισχύος, αποτελεί στοιχείο που καμία διεθνής ανάλυση δεν μπορεί να αγνοήσει — ακόμα κι αν δεν έχει ποτέ επίσημα αναγνωριστεί.