Ισχυρή πίεση από την ύαινα της ΕΕ στην Ουγγαρία για να αναγκαστεί να διοργανώσει Pride

Υποκρισία χωρίς όρια: Η Ε.Ε. «διατάζει» Pride στη Βουδαπέστη Σε μία ακόμα πράξη πολιτικής υποκρισίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται έτοιμη να α...

Υποκρισία χωρίς όρια: Η Ε.Ε. «διατάζει» Pride στη Βουδαπέστη

Σε μία ακόμα πράξη πολιτικής υποκρισίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται έτοιμη να ασκήσει πολλαπλά επίπεδα πίεσης στην Ουγγαρία, όχι για θέματα διαφθοράς ή καταπάτησης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά επειδή η κυβέρνηση Όρμπαν αρνήθηκε να επιτρέψει την πραγματοποίηση δημόσιου Pride στην πρωτεύουσα.

Η ίδια Ε.Ε. που για χρόνια σιωπούσε απέναντι σε πραγματικά αυταρχικά καθεστώτα, ακόμα και στο εσωτερικό της, τώρα απαιτεί με ύφος τιμωρού τη διεξαγωγή εκδηλώσεων με ξεκάθαρο πολιτισμικό και ιδεολογικό φορτίο – ανεξαρτήτως της βούλησης της πλειοψηφίας του λαού.

Πραγματική απαγόρευση ή στοχευμένη προσαρμογή;

Η Ουγγαρία δεν έχει απαγορεύσει το Pride με νόμο, ούτε καταδιώκει τους LGBTQ+ πολίτες της. Αντιθέτως, έχει θέσει περιορισμούς σε δημόσιες εκδηλώσεις που –κατά την κυβέρνηση– ενδέχεται να περιλαμβάνουν σεξουαλικό περιεχόμενο σε κοινή θέα, σε χώρους όπου ενδέχεται να παρευρίσκονται παιδιά. Εν ολίγοις, ζητείται να πραγματοποιούνται τέτοιες εκδηλώσεις σε περιφραγμένους χώρους ή ειδικά διαμορφωμένες περιοχές.

Αυτό που σε κάθε άλλη περίπτωση θα ονομαζόταν «σεβασμός στην τοπική κουλτούρα» ή «ελευθερία να αποφασίζει κάθε κράτος τα πολιτισμικά του όρια», μετατρέπεται εδώ σε «παραβίαση του κράτους δικαίου». Η λέξη-κλειδί, ωστόσο, δεν είναι "δικαίωμα", αλλά συμμόρφωση.

Μια Ε.Ε. που δεν πείθει πια κανέναν

Η δήθεν ουδέτερη και φιλελεύθερη Ε.Ε. δεν ανέχεται απόκλιση από το κυρίαρχο αφήγημα. Δεν δέχεται διαφορετική πολιτισμική άποψη, δεν επιτρέπει την αμφισβήτηση των «νέων αξιών». Οποιοσδήποτε τολμήσει να χαράξει ανεξάρτητη πολιτική – είτε είναι για το μεταναστευτικό, είτε για την οικογένεια, είτε για την ηθική αγωγή – τίθεται στο στόχαστρο.

Μόλις πριν λίγα χρόνια, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες τόνιζαν τη σημασία της «πολιτισμικής πολυμορφίας» και του «σεβασμού στην ιδιοπροσωπία κάθε κράτους». Σήμερα, η Ε.Ε. μετατρέπεται σε ένα κεντρικά διοικούμενο πολιτικό όργανο που επιβάλλει ιδεολογικές νόρμες υπό την απειλή κυρώσεων και οικονομικής ασφυξίας.

Το Pride ως εργαλείο εξωτερικής πίεσης

Το πιο ανησυχητικό δεν είναι ότι μια σειρά ευρωπαϊκών χωρών απαιτεί τη διεξαγωγή του Pride στη Βουδαπέστη, αλλά ότι η Ε.Ε. εξετάζει ακόμα και την αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου της Ουγγαρίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αν δεν «συμμορφωθεί». Δηλαδή, αν ένα κράτος-μέλος δεν υιοθετήσει τα πρότυπα κοινωνικής ηθικής του Βορρά, τότε πρέπει να απομονωθεί και να τιμωρηθεί.

Η ιδεολογία γίνεται πολιτικό όπλο. Η διαφορετική πολιτισμική προσέγγιση αντιμετωπίζεται ως απειλή. Και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση αντικαθίσταται από το δικαίωμα στην υποταγή.

Η Ευρώπη δεν κινδυνεύει από την Ουγγαρία – κινδυνεύει από τον εαυτό της. Όταν το κράτος δικαίου γίνεται όχημα επιβολής πολιτισμικών επιλογών και η δημοκρατία λειτουργεί μόνο υπό την αίρεση συμφωνίας με το επίσημο αφήγημα, τότε ο ολοκληρωτισμός δεν είναι πλέον φάντασμα. Είναι παρών. Και φοράει ευρωπαϊκή σημαία.