Οι άνθρωποι έχουν δίψα για τέτοιου είδους πληροφορίες αλλά οι οργανισμοί που είναι υπεύθυνοι για τη διάδοση αυτών των γεγονότων φαίνετα...
Εγώ δεν θα σας κρατήσω σε αγωνία με αυτό το άρθρο: Η κιβωτός του Νώε, έχει βρεθεί. Είναι αληθινή.
Πώς ανακαλύφθηκε
Το 1959 ο Llhan Durupinar Λοχαγός του τουρκικόυ στρατού ανακάλυψε ένα ασυνήθιστο σχήμα κατά την εξέταση αεροφωτογραφιών της χώρας του. Το ομαλό σχήμα, μεγαλύτερο από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου ξεχώριζε από το τραχύ και βραχώδες έδαφος σε υψόμετρο 6.300 πόδια κοντά στα τουρκικά σύνορα με το Ιράν.
Ο Λοχαγός Durupinar ήταν εξοικειωμένος με τις βιβλικές αφηγήσεις της Κιβωτού στην οροσειρά του Αραράτ στην Τουρκία. Η περιοχή ήταν πολύ απομακρυσμένη αλλά κατοικείτο από μικρά χωριά. Δεν υπήρχαν προηγούμενες αναφορές ενός τέτοιου αντικειμένου σαυτήν την τοποθεσία. Έτσι διαβίβασε το φωτογραφικό αρνητικό στον διάσημο εμπειρογνώμονα αεροφωτογραφίων Δρ Brandenburger στο Ohio State University.
Ο Brandenburger ήταν υπεύθυνος για την ανακάλυψη των πυραύλων στις βάσεις της Κούβας κατά την διάρκεια της εποχής Κένεντι και μετά από προσεκτική μελέτη στις φωτογραφίες αναγνώρισε και κατέληξε:. «Δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι αυτό το αντικείμενο είναι ένα πλοίο Σε όλη την καριέρα μου δεν έχω ποτέ δει ένα αντικείμενο σαν αυτό σε φωτογραφία. "
Το 1960 η εικόνα στο περιοδικό LIFE με επικεφαλίδα ''Η κιβωτός του Νώε'';
Την ίδια χρονιά, μια ομάδα Αμερικανών συνοδεία του λοχαγόυ Durupinar εκαναν κάποιες ανασκαφές στην περιοχή αλλά δεν βρήκαν τίποτα οριστικό και ανακοίνωσαν στον κόσμο ότι επρόκειτο για έναν φυσικό σχηματισμό.
Τα περισσότερα από τα παγκόσμια μέσα μαζικής ενημέρωσης γύρισαν την πλάτη σαυτήν την ανακάλυψη και έγινε απλά μια ιστορία.
Το 1977 ο Ron Wyatt επισκέφθηκε την περιοχή και απέκτησε επίσημη άδεια ο Ρον και άλλοι ερευνητές έκαναν πιο ενδελεχή έρευνα για μια περίοδο αρκετών ετών. Χρησιμοποίησαν έρευνες ανίχνευσης μετάλλων, σάρωση με ραντάρ του υπεδάφους,χημικές αναλύσεις και τα ευρήματά τους ήταν εντυπωσιακά.
Τα στοιχεία ήταν αναμφισβήτητα. Αυτή ήταν η Κιβωτός του Νώε.
Η Απόδειξη
Το πρώτο μέρος της έρευνας ήταν να εξετάσει το αντικείμενο. Το σχήμα έμοιαζε με κύτος πλοίου. Το ένα άκρο ήταν η πλώρη και το αντίθετο άκρο ήταν η πρύμνη. Η απόσταση από την πλώρη στην πρύμνη ήταν 515 πόδια ή 300 αιγυπτιακές πήχεις. Το μέσο πλάτος ήταν 50 πήχεις. Αυτές ήταν οι ακριβείς μετρήσεις που αναφέρονται και στην Αγία Γραφή.
Από την δεξιά πλευρά κοντά στην πρύμνη υπήρχαν τέσσερα κάθετα εξογκώματα που προεξέχουν από τη λάσπη ήταν οι «νευρώσεις» του κύτους Απέναντι σε αυτά από την πλευρά της θύρας μια ενιαία νεύρωση προεξέχει από τη λάσπη. Μπορείτε να δείτε το κυρτό του σχήμα με μεγάλη σαφήνεια ακόμα και θαμμένα στη λάσπη μετά από προσεκτική εξέταση είναι ορατά.
Αυτό το αντικείμενο αν είναι η Κιβωτός είναι πολύ παλιά και το ξύλο όπως είναι φυσικό θα έχει διαβρωθεί. Η οργανική ύλη έχει αντικατασταθεί από ορυκτά μέταλλα της γης με την πάροδο των χρόνων. Μόνο τα σχήματα και τα ίχνη του αρχικού ξύλου παραμένουν. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που η εκστρατεία το 1960 ήταν απογοητευτική. Είναι αναμενόμενη η διάβρωση μετά από τόσο καιρό.
Από τη θέση του αντικειμένου είναι προφανές ότι το αντικείμενο ολισθαίνει προς τα κάτω περισσότερο από ένα μίλι από την αρχική του θέση. Οι γεωλόγοι πιστεύουν ότι ήταν αρχικά πάνω από 1000 πόδια ψηλότερα στο βουνό και περιβάλλεται από ένα κέλυφος σκληρής λάσπης. Νομίζουν ότι ένας σεισμός το 1948 ράγισε το κέλυφος λάσπης και αποκάλυψε την δομή. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις ιστορίες από τους γύρω χωρικούς που μιλούν για «ξαφνική εμφάνιση" του γύρω από εκείνη την εποχή.
Η Κιβωτός είχε έξι επίπεδα αν και οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται την Κιβωτό ως ορθογώνια πράγμα που ισχύει μόνο για το κορυφαίο καταστρώμα. Το κομψό σχήμα της γάστρας είναι αναγκαίο για να μπορέσει το τεράστιο πλοίο να παραμείνει σταθερό στο νερό και να επιβιώσει από τα τεράστια κύματα.
Γεωραντάρ
Το ανθρώπινο μάτι πρέπει να δει το ανακλώμενο φως για να αναγνωρίσει ένα αντικείμενο. Για να απεικονίσουν ό, τι παραμένει κάτω από τη γη οι επιστήμονες χρησιμοποιούν μικροκύματα που μπορούν να διαπεράσουν το έδαφος και να αναπηδήσουν πίσω όταν χτύπησουν κάτι στερεό. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συνήθως για να εντοπίσουνι πετρέλαιο και άλλα ορυκτά. Ονομάζεται γεωραντάρ (GPR).
Χρησιμοποιώντας το GPR ο Ron Wyatt ανακάλυψε μια ανοικτή κοιλότητα στη δεξιά πλευρά και με ένα αυτοσχέδιο τρυπάνι πήρε δείγμα του πυρήνα μέσα από αυτή την κοιλότητα για να ανακτησεί αρκετά πολύ ενδιαφέροντα αντικείμενα.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε τα αντικείμενα που είχαν αποσταλεί για εργαστηριακή ανάλυση. Στα αριστερά είναι η οπή [ βλ. παρακάτω ]αποδείχθηκε ότι ήταν απολιθωμένη κοπριά ζώων στη συνέχεια ένα απολιθωμένο κέρατο και τέλος ένα κομμάτι από τα μαλλιά γάτας.
Ίσως το πιο σημαντικό εύρημα από την ίδια την Κιβωτο είναι ένα κομμάτι απολιθωμένου ξύλου, μετά από προσεκτική εξέταση στην πραγματικότητα πρόκειται για τρία κομμάτια σανίδας που έχουν απανωτές στρώσεις με κάποιο είδος οργανικής κόλλας! Αυτή είναι η ίδια τεχνολογία που χρησιμοποιείται στα σύγχρονα κόντρα πλακέ. Πλαστικοποίηση που καθιστά τη συνολική αντοχή του ξύλου πολύ μεγαλύτερη από την συνδυασμένη δύναμη των τεμαχίων. Αυτό υποδηλώνει την γνώση της κατασκευής πολύ πέρα από οτιδήποτε ξέραμε ότι υπήρχε στον αρχαίο κόσμο.
Δοκιμές έδειξαν ότι το δείγμα περιέχει πάνω από 0,7% οργανικού άνθρακα σύμφωνα με το απολιθωμένο ξύλο. Το δείγμα ήταν κάποτε ζωντανή ύλη.
Η εξέταση αποκαλύπτει την κόλλα διαχέεται από τα στρώματα. Το εξωτερικό του ξύλου φαίνεται να έχουν επιστρωθεί με άσφαλτο.
Ακόμη πιο εκπληκτικό ήταν εργαστηριακές αναλύσεις οι οποίες όχι μόνο αποκάλυψε ότι το απολιθωμένο ξύλο περιείχε άνθρακα (που αποδεικνύει ότι ήταν κάποτε ξύλο), αλλά υπήρχαν σιδερένια καρφιά ενσωματωμένα στο ξύλο!
Η ανθρωπότητα εξελίχθηκε σε μια σειρά εποχών και η καθέμια από το όνομά της επόχής που ανακαλύφθηκε. Έχουμε τη λίθινη εποχή (όπου ο άνθρωπος ανέπτυξε βέλη και λίθινα εργαλεία), την Εποχή του Χαλκού (όπου τα μέταλλα ενώνονται και θερμαίνονται για να κάνουν τα εργαλεία και είδη οικιακής χρήσης) και τέλο, την Εποχή του Σιδήρου (όπου σίδηρος και χάλυβας με τη θέρμανση έγιναν αντικείμενα σιδηρομεταλλεύματος και με την προσθήκη άλλου υλικού όπως κάρβουνο να ενισχυθεί). Η Εποχή του Σιδήρου συνήθως τοποθετείται στο 1200-1000 π.Χ.,αλλά έχουμε σιδερένια καρφιά που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτήν την εξαιρετικά παλαιά κατασκευή.
Το πιο εκπληκτικό εύρημα που ανακαλύφθηκε από ευαίσθητους ανιχνευτές μετάλλων είναι ένας μεγάλος δίσκος με καρφιά. Από την απλή παρατήρηση του μετάλλου ήταν δυνατό να δούμε ότι το πριτσίνι είχε σφυρηλατηθεί αφού είχε εισαχθεί διαμέσου μίας οπής
Μια ανάλυση του μετάλλου του πριτσινιού αποκάλυψε ότι ήταν ένας συνδυασμός σιδήρου (8,38%), αργίλιου (8,35%) και τιτανίου (1,59%).
Γνωρίζουμε ότι το αργίλιο ενσωματώνεται στο μεταλλικό μείγμα, διότι δεν υπάρχει σε μεταλλική μορφή στη φύση. Αυτό συνεπάγεται σε μια εξαιρετικά προηγμένη γνώση της μεταλλουργίας και της μηχανικής. Έχουν τα χαρακτηριστικά από ένα κράμα σιδήρου-αλουμινίου και αποκαλύπτουν ότι αυτό το κράμα σχηματίζει ένα λεπτό φιλμ οξειδίου του αργιλίου το οποίο προστατεύει το υλικό από τη σκουριά και τη διάβρωση. Η προσθήκη του τιτανίου πρέπει να παρέχει προστιθέμενη δύναμη.Τα καρφιά έχουν διασωθεί από την αρχαιότητα!
Οι Γύρω Περιοχές
Αρκετά χιλιόμετρα από την τοποθεσία της Κιβωτού τεράστιες πέτρες ανακαλύφθηκαν, μερικές όρθιες ενώ άλλοι βρίσκονται στο έδαφος. Αυτές οι πέτρες πολλών τόνων έχουν τρύπες σκαλισμένες. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι ήταν οι άγκυρες σε ένα πλοίο με σχοινί κάνναβης.
Αυτές οι πέτρες θα έχουν σταυρούς σκαλισμένους επάνω τους από αιώνες πριν, όταν οι προσκυνητές έκαναν ταξίδια για να επισκεφθούν την Κιβωτό.Η κιβωτός ήταν γνωστό κατά το Μεσαίωνα και ακόμη και πιό πριν και η θέση της καταγράφηκε σε πολλά ιστορικά έγγραφα.
"Και η Κιβωτός που αναπαύθηκε στον έβδομο μήνα, τη δέκατη έβδομη ημέρα του μήνα, από τα βουνά του Αραράτ και τα νερά μειώθηκαν συνεχώς μέχρι τον δέκατο μήνα:. Στο δέκατο μήνα την πρώτη ημέρα του μήνα ήταν οι κορυφές των βουνών δει. " - Γένεση 8:4-5
Ο Γκιλγκαμές Epic το (650 π.Χ.) δίνει το όρος Nisir ως τόπος προσγείωσης της κιβωτού Η τοπική ονομασία για την πόλη όπου η κιβωτός βρέθηκε είναι Nasar.
Τον 13ο αιώνα ένας ταξιδιώτης δήλωσε για πρώτη φορά ότι το όρος Masis ήταν η θέση της κιβωτού (σημερινό Αραράτ).
Η γεωγραφία του Πτολεμαίου (1548) αναφέρει τα βουνά της Αρμενίας ως τόπο εκφόρτωσης
Οι τεράστιες άγκυρες ήταν μια κοινή πρακτική μεταξύ των αρχαίων ναυτικών για να σταθεροποιήσουν ένα βαρύ πλοίο και να διασφαλίσουν ότι το τόξο είναι πάντα έτοιμο να αντιμετωπίζει τα κύματα. Ένα "βαριά" πλοίο, όπως στην Κιβωτό, θα μπορούσε εύκολα να ανατραπεί από ένα κύμα που πλησιάζε. Αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι η Κιβωτός του Νώε ήταν μια πραγματικότητα και ότι έχει πράγματι βρεθεί στην Τουρκία.
πηγη molwnlave
.jpeg)
.jpeg)
COMMENTS